Νίκος Μυλωνάς: συμμετοχή, αποχή ή λευκό;

Δημιουργήθηκε: . Στήλη: Εκλογές 2010

Το σωστό και χρήσιμο είναι να έχουμε θετική άποψη σε κάθε εκλογική διαδικασία.
Κάποιες φορές δεν το καταφέρνουμε όσο κι αν σπάσουμε το κεφάλι μας. Τότε τι κάνουμε;

Το κείμενο μας δεν έχει στόχο να συστήσει εκλογική συμπεριφορά.
Απευθύνεται στους πολίτες που προσανατολίζονται στο ''ΑΠΟΧΗ ή ΛΕΥΚΟ'' και μας ρωτούν για την διαφορά τους (ξαναλέμε: αφού εξαντλήσουν τα περιθώρια θετικής ψήφου).

Α. Ας θυμηθούμε τι μας έμαθαν στο Γυμνάσιο. «Τον μηδέν τώνδε μετέχοντα, ουκ απράγμονα, αλλά αχρείον νομίζομεν», δηλ. όποιον δε συμμετέχει στα κοινά, δεν τον θεωρούμε φιλήσυχο, αλλά άχρηστο πολίτη, διακήρυττε ο Περικλής στον Επιτάφιό του. Η ψήφος είναι συμμετοχή. Όσο κι αν έχει φθαρεί στις μέρες μας η αξία της συμμετοχής, δεν παύει να διαφέρει από την αποχή που ο Πλάτωνας απορρίπτει.

Β. Η ΑΠΟΧΗ εστιάζει στην απογοήτευση μέρους του εκλογικού σώματος και την προκρίνει ως μέσο διαμαρτυρίας ή ως έκφραση απαξίωσης των υποψηφίων πολιτικών. Όμως η αποχή είναι πράξη αλλοτρίωσης και απουσίας ενεργού ρόλου στα κοινά. Είναι αποποίηση ευθυνών αφήνοντας σε άλλους τη διαμόρφωση της τύχης μας. Οι πολιτικοί, τους οποίους μέμφεται η αποχή όχι μόνο δεν αποδυναμώνονται απ αυτήν αλλά αντίθετα αποκτούν ισχύ κι εκτρέφουν την αλαζονεία τους από την ισχύ της εξουσίας τους. Δεν τους πλήττει στο ελάχιστο γιατί ερμηνεύουν την αποχή, όπως τους συμφέρει! Ελπίζουν την ανάκτησή της στις επόμενες εκλογές ή τουλάχιστον δεν την θεωρούν καταψήφιση! Αυτό που συνάγεται η αποχή είναι η αδιαφορία ή και η ανοχή αλλά όχι την αγανάκτηση. Ο αγανακτισμένος επαναστατεί και δρα δυναμικά! Δεν παθητικοποιείται όπως αυτός που απέχει. Η αποχή λοιπόν δεν αποτελεί λύση. Είναι παραίτηση που διαιωνίζει τα κακώς κείμενα και λευκή επιταγή που την εξαργυρώνουν οι εκλεγμένοι.

Γ. Τα λευκά ψηφοδέλτια αποτελούν ένα ισχυρό ράπισμα κι ένα μήνυμα ότι ο λαός δεν εγκρίνει την εξουσία ή τον λόγο του υποψηφίου. Ότι πρόκειται για ψηφοφόρο που δεν έχει παραιτηθεί από βασικά δημοκρατικά του δικαιώματα. Ότι με κρίση αντιστέκεται και τιμωρεί όσους τον εμπαίζουν. Αν για παράδειγμα το λευκό υπερτερήσει σε κάποια εκλογή, τότε ο χάρτης της δεν θα βαφτεί πράσινο ή μπλε ή κόκκινο και φυσικά δεν θα πανηγυρίζουν οι πολιτικοί γι αυτό!

Ο εφησυχασμός, η αδιαφορία και η εκχώρηση του δικαιώματος ψήφου σε άλλους είναι ένα σοβαρό λάθος τακτικής. Ένα κινέζικο ρητό λέει: «αντί να παραπονιέσαι για το σκοτάδι, είναι προτιμότερο ν' ανάψεις το δικό σου κερί». Κι όσοι δε ψηφίζουν, δεν ενεργούν στο ελάχιστο για τη διάλυση του σκοταδιού.
Ν. Μυλωνάς

Κοινοποίησε αυτή τη σελίδα

FacebookMySpaceTwitter