Ν. Μυλωνάς: Νέα δημοτική πολιτική διαχείρισης και ανάπτυξης την εποχη του μνημονίου
Περιμέναμε από τις συνεντεύξεις των κ.κ. Καίσερλη-Κυρίτση ένα πολιτικό λόγο που να αγγίζει ή να επηρεάζεται από το γεγονός της δέσμευσης της προοπτικής της χώρας και του τόπου μας από την 4-χρονη ήδη οικονομική κρίση και τις προδιαγραφές του Μνημονίου.
Είναι σαφές ότι δεν έχουν μελετήσει ή δεν έχουν αξιολογήσει την κρισιμότητα της κατάστασης και δεν έχουν να προτείνουν κάτι σε σχέση με την προσαρμογή του δήμου και της δημοτικής πολιτικής στην νέα κατάσταση.
Α. Το μνημόνιο είναι μηχανισμός δημοσιονομικής προσαρμογής στις κυρίαρχες πολιτικές διαχείρισης της Ε.Ε. Ταυτόχρονα είναι πρόγραμμα μετασχηματισμού της κοινωνίας και της οικονομίας στην βαση των νεοφιλελευθέρων δογμάτων και ήδη συντελείται η αποδόμηση του εκτεταμένου και ανθεκτικού μικρο-ιδιοκτησιακού τρόπου παραγωγής που έχουμε. Αυτό το μοντέλο παρήγαγε απασχόληση αλλά ταυτόχρονα αποδείχθηκε κοστοβόρο και μη ανταγωνιστικό. Το καθήκον του πολιτικού ήταν και είναι να ωθήσει τους μικρομεσαίους της αγοράς σε κινήσεις εκσυγχρονισμού με σκοπό την αύξηση της ανταγωνιστικότητας, την βελτίωση των παραγομένων υπηρεσιών και προϊόντων τους και την υποβοήθηση της μεγέθυνσης σε όσους έχουν την δυνατότητα. Τα προηγούμενα χρόνια, και τώρα πιο έντονα η δημοτική αρχή αντί να μπει στον χορό του εκσυγχρονισμού, της καινοτομίας και της ανανέωσης στην κάθε παραγωγική της δραστηριότητα και να συμπαρασύρει τους ιδιώτες και τις επιχειρήσεις στον ίδιο δρόμο, με την πολιτική της τους καθοδηγεί στην παλιά λογική της παροχής και της διευκόλυνσης που στηρίζεται στον ανορθολογισμό στην σπατάλη και στην αυθαιρεσία. Οι παρεμβάσεις στην πλατεία Κονιτσης και στα μπάνια είναι χαρακτηριστικές. Η διαβεβαίωση του δήμαρχου για μειώσεις τελών, εισφορών, ενοικίων, δωρεάν παραχώρησης περιουσιακών στοιχείων και την οικονομική παροχή 1,50 εκ ευρώ το 2011 για αμφιβόλου αποτελεσματικότητας επιχειρήσεις της κοινωνικής οικονομίας, χωρίς μελέτη κόστους οφέλους χωρίς προαπαιτούμενα και χωρίς ελέγχους είναι λογική πελατειακών σχέσεων που είναι επικίνδυνη και αναποτελεσματική. Ναι στις δικαιολογημένες παροχές και διευκολύνσεις αλλά όχι στον αποπροσανατολισμό και την στρέβλωση της δημοτικής πολιτικής. Η δημοτική πολιτική που έχουμε ανάγκη δεν είναι η εύκολη πολιτική εντυπωσιασμού από την μεριά του κ. Καίσερλη, ούτε συνήθης απορριπτική αντιπολίτευση του κ. Κυρίτση, αλλά η συλλογική προσπάθεια για αλλαγές στο μοντέλο δημοτικής διοίκησης και διαχείρισης που να οδηγεί στην συνολική παραγωγική ανασυγκρότηση του νησιού.
Β. Η πρόταση μας είναι η αλλαγή του μοντέλου παραγωγής δημοτικής πολιτικής. Ο ρόλος του πολιτικού είναι η διεύθυνση των μηχανισμών, ο σχεδιασμός, ο έλεγχος και η εποπτεία της εφαρμογής. Όχι η υποκατάσταση των υπηρεσιών και ο αφοπλισμός των διοικητικών μονάδων. Χρειαζόμαστε δημοτικό μηχανισμό αξιολόγησης απόδοσης των δημοτικών υπηρεσιών και την βράβευση των καλών αποτελεσμάτων. Ανασυγκρότηση με μετατάξεις και εσωτερικές αλλαγές που στοχεύουν στην αποδοτικότητα και την αποτελεσματικότητα. Επανεξέταση των δαπανών από μηδενική βαση. Μελέτες ή τεύχη κόστους-οφέλους σε κάθε έξοδο και επενδυτική δαπάνη. Λογική αυτοδύναμης τοπικής ανάπτυξης με δημιουργία υποδομών σε νέες παραγωγικές δραστηριότητες, όπως τουριστική κατοικία για την οποία όμως χρειάζεται κατάλληλος χωροταξικός και πολεοδομικός σχεδιασμός. Αξιοποίηση λιμναζουσών δυνατοτήτων. Αξιοποίηση υπενδεδυμένων κεφαλαίων όπως: ΧΥΤΑ, ΣΦΑΓΕΙΑ, ΧΑΝΙ, ΜΑΡΙΝΑ, κλπ. Στήριξη πρωτογενούς τομέα, μεταποίησης κλπ. και κοντά σε αυτά κοινωνική πολιτική αλληλεγγύης και στήριξης αναξιοπαθούντων.
Γ. Για να ασκήσει όμως αναπτυξιακή και κοινωνική πολιτική ο Δήμος μας, πρέπει να εχει έσοδα αυτή την κρίσιμη περίοδο. Ο δρόμος είναι να τα επιδιώξουμε από εκεί που είναι ο χώρος συγκεντροποίησης του πλεονάσματος της τοπικής οικονομίας! Αυτό απαιτεί η λογική! Αυτό που στην αγορά λέμε: all inclusive, μεγάλα ξενοδοχεία, μεγάλα σουπερ μάρκετ είναι ο χώρος όπου με ανακοστολόγηση των δημοτικών υπηρεσιών και αναθεώρηση του ΔΗΦΟΔΩ πρέπει να επιδιώξουμε την αύξηση των ιδίων πόρων του δήμου μας! Δεν μιλούμε για μεγάλα και επαναστατικά πράγματα! Δεν υπάρχουν οι υποκειμενικές και αντικειμενικές δυνατότητες για κάτι περισσότερο από τα στοιχειώδη. Να! Αν με την ανακοστολόγηση και την αναδιάρθρωση των δημοτικών εσόδων καταφέρουμε να ξανα-αποσπάσουμε από τα μεγάλα ξενοδοχεία το τέλος παρεπιδημούνταν που ιστορικά ήταν στο 2,4% και περιορίστηκε στο 0,5% από την περίοδο Καραμανλή θα προκύψει ένα δημοτικό έσοδο της τάξης των 3 εκ. ευρώ τον χρόνο!!! Αρκετό για να στηρίξεις ένα πάσχοντα κοινωνικό σχηματισμό μηχανισμό είτε προνομιακού είτε αναπτυξιακού χαρακτηρα, χωρίς να διαταράξεις το μοντέλο συγκέντρωσης και συγκεντροποίησης των κερδών!!!
Απλά πράγματα για τα οποία λείπει η πολιτική προετοιμασία των κ.κ. Καϊσερλη-Κυρίτση για κάτι που δεν είναι η εύκολη πολιτική του χθες που τους μεγάλωσε και τους ανέδειξε.
Για την Σ.Ε Νίκος Μυλωνάς
