Νίκος Μυλωνάς: προεκλογικό υπόμνημα τοπικού χαρακτήρα

Σε κάθε προεκλογική περίοδο καταθέτουμε ένα υπόμνημα γύρω από τα τοπικά ζητήματα. Κοιτώντας τα σήμερα, νιώθουμε πόσο διαφορετικό είναι το πλαίσιο των φωτεινών εκλογών.

---Το 2000 για παράδειγμα είχαμε: μπαράζ παραχωρήσεων κρατικού χρήματος στο νησί: 1.700.000 για τον επαρχιακό δρόμο, 470.000 για νοσοκομείο, επιχορήγηση παιδικών σταθμών, προεκλογικές προσλήψεις, νομιμοποίηση αυθαιρέτων, το ξανασήκωμα θεμάτων του νέου νοσοκομείου, του δικαστικού μεγάρου, της Ιπποκράτειας Σχολής Υγείας ενώ για πολλοστή φορά ανακοινώνονταν εντάξεις έργων, όπως ανατολικές παραλίες, ΧΥΤΑ, κολυμβητήριο, κλπ. Την ιδία στιγμή παρακολουθούσαμε σκόπιμες συσκέψεις στο δήμο και στο επαρχείο για έργα, συνεργασίες, συμπολιτείες κλπ. Σε αυτά τα θέματα ο κ. Καίσερλης και ο κ. Κυριτσης έγραψαν ιστορία!

---Το 2004 επειδή ήταν πασιφανής η κυβερνητική αλλαγή από το ΠΑΣΟΚ στην ΝΔ και η τοπική ηγεσία (πασοκικη στο σύνολο της), αποφεύγει τις υπερβολές αλλά το μοντέλο παροχολογίας και υποσχέσεων από τα στελέχη της ΝΔ ήταν το ίδιο!

---Το 2009 ανακάμπτει η υποσχεσιολογια (μέσω κυρίως των δήμων) με προφανή στόχο τον επηρεασμό της κοινωνίας. Όμως τα εκφυλιστικά φαινόμενα του ενδοκομματικού ανταγωνισμού και των καπετανάτων κάθε υποψήφιου βουλευτή θέτει σε αμφισβήτηση την ενιαία κομματική φυσιογνωμία του δικομματισμού.

---Φέτος τα πράγματα διαφέρουν: πάνε πια τα μεγάλα λόγια κι οι μεγάλες κουβέντες, οι μικρές και οι μεγάλες υποσχέσεις. Τώρα δεν πουλιέται ελπίδα. Τώρα δουλεύει ο φόβος. Η φτώχεια, η ανέχεια και η απουσία προοπτικής μεθοδεύουν την υποταγή. Το σκύψιμο του κεφαλιού. Είναι η στιγμή της σύνθλιψης του πολίτη και γι αυτό υπάρχει αντίσταση. Υπάρχει αποστροφή. Υπάρχει αγανάκτηση και μίσος. Δεν μένει χώρος για λόγια και υποσχέσεις. Δεν υπάρχουν συγκεντρώσεις. Δεν υπάρχουν γραφεία και σημαίες. Τα καπετανάτα και τα φέουδα κατέρρευσαν!

Όλα αυτά τα προηγούμενα χρόνια μιλούσαμε για:

• τον κομματισμό και τις πελατειακές σχέσεις ζητώντας ΙΣΟΝΟΜΙΑ και ΙΣΟΠΟΛΙΤΕΙΑ.
• την ελλειπη τοπική δημοσια διοικηση, την μη εφαρμογή της νομιμότητας, τις καθυστερήσεις και την ταλαιπωρία των πολιτών.
• τις κοινωνικές υποδομές παιδείας, υγείας, συγκοινωνίας, κοινωνικών υπηρεσιών που λείπουν, την υπο-χρηματοδότηση τους και τις υποδομές για την ανάπτυξη: εμπορικό λιμάνι, μόλος, λατομείο...
• τον ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΟ ΝΟΜΟ και την αλλαγή του μοντέλου ανάπτυξης. Το σταμάτημα των επιδοτήσεων του μαζικού τουρισμού και την διοχέτευση των χρηματοδοτήσεων σε άλλους παραγωγικούς τομείς για την διεύρυνση της παραγωγικής βάσης στον πρωτογενή-δευτερογενή τομέα και στις νέες τεχνολογίες.
• Την χωροταξική-πολεοδομική πολιτική και χρήσεις γης που θεμελιώνουν τις αναπτυξιακές δαπάνες.
• Τα προβλήματα περιβάλλοντος, το νερό, οι παραλίες, τα δάση και τα τοπία φυσικού κάλλους από προωθώντας την πολιτική της οικονομικής ανάπτυξης που εξαρτάται από την αειφορία του νησιού.
• Για τον ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΦΟΡΟ που χρειάζεται μεταρρύθμιση σε φιλο-λαϊκότερη κατεύθυνση.
• Για τα ΔΗΜΟΤΙΚΑ ΤΕΛΗ που είναι έσοδα με έντονο κοινωνικό χαρακτήρα αφού αφορούν συμμετοχή των μεγάλων επιχειρήσεων στα έξοδα συντήρησης και εκσυγχρονισμού των δημοτικών υποδομών.

 

Τώρα; Όλα αυτά είναι σε ισχύ. Όμως το κυρίαρχο ερωτημα πια είναι άλλο! Η επιβίωση!

Τι προμηνύεται για μας, τον δήμο, την κοινωνία μας την επόμενη περίοδο;

Τα διακηρυγμένα εισπρακτικά μέτρα που μας περιμένουν μέχρι 31-12-2012 είναι: 1. Φόρος εισοδήματος 2.Τέλος επιτηδεύματος 3. Ειδική εισφορά αλληλεγγύης 4. Έκτακτη εισφορά επί των αντικειμενικών δαπανών διαβίωσης του 2012 5. Ενιαίο Τέλος Ακινήτων έτους 2009. 6. Έκτακτη εισφορά στην ακίνητη περιουσία έτους 2009 7. Φόρος Ακίνητης Περιουσίας έτους 2010 8. Φόρος Ακίνητης Περιουσίας έτους 2011 9. Έκτακτο Ειδικό Τέλος Ηλεκτροδοτούμενων Δομημένων Επιφανειών έτους 2012 10. Φόρος Ακίνητης Περιουσίας έτους 2012. Και όλα αυτά εν μέσω μεγάλης μείωσης αμοιβών και με την ακολουθία περικοπών τον Ιούλιο 2012 που επιβάλλει το μνημόνιο.

Το καθήκον της ψήφου μας τώρα πια είναι μια πολύ δύσκολη προσωπική υπόθεση με πολύ σοβαρές κοινωνικές συνέπειες.

Νίκος Μυλωνάς