Σημαντικά Πολιτιστικά Γεγονότα
Συχνά γινόμαστε μάρτυρες διαφόρων πολιτιστικών εκδηλώσεων ή μετέχουμε σε ποικίλα συμβάντα που εκτυλίσσονται στα πεδία των Τεχνών. Ωστόσο τις περισσότερες φορές η ροή της καθημερινότητας, με όλα όσα εμπεριέχει και συνεπάγεται, δεν αφήνει περιθώρια για μια δεύτερη σκέψη ή για μια πιο νηφάλια αξιολόγηση των ερεθισμάτων. Αναπόφευκτα λοιπόν παραγκωνίζονται θέματα ή θεάματα∙ και έτσι δίπλα σε εκείνα που το στίγμα τους είναι προβλέψιμο (ή/και εμφανώς εμπορικό) αγνοούνται αξιόλογες παρουσιάσεις, ωραίες προτάσεις, όμορφες προσπάθειες- που όντως κατατίθενται σε πείσμα των καιρών.
Αντιπροσωπευτικά παραδείγματα συνιστούν οι παρακάτω Εκθέσεις- τις οποίες επισκέφθηκα- και θεωρώ ότι αξίζουν ξεχωριστής μνείας επειδή συνταίριαξαν, αρμονικά, την οπτική απόλαυση με το στοχασμό και την καλλιτεχνία με την αυθεντικότητα, με αποτέλεσμα την ψυχωφέλεια για όσους τις παρακολούθησαν.
- Η πρώτη αφορούσε στην Έκθεση Φωτογραφίας – με τον τίτλο: «Τόπος- Χώρος- δια του χρόνου- χρηστικός» της Ιωάννας Χρονοπούλου η οποία παρουσιάστηκε τον Οκτώβριο ‘10 στο USED-THE RECYCLE BAR (στην περιοχή Χαλανδρίου).
Η Έκθεση αρθρώνονταν σε επιλεγμένα έργα από Τόπους- Κτήρια- Χώρους που συνειρμικά παρέπεμπαν στην εγκατάλειψη ∙ είτε με υπαιτιότητα του Χρόνου, είτε με υπαιτιότητα του Ανθρώπου και των επιλογών του.
Η ματιά της Ι. Χρονοπούλου, διεισδυτική και αισθαντική, δεν αφορούσε στην καταγγελία αλλά στην αφύπνιση. Η πρόθεση δεν ήταν μια κάποια τεκμηρίωση-δημοσιογραφικού τύπου- για το χώρο που έχει πια αφεθεί στο έλεος της φθοράς, αλλά η συν-κίνηση για τη λήθη και την ανάλγητη αδιαφορία. Η ευαισθητοποίηση απέναντι σε άψυχα, παράταιρα υλικά στοιχεία που εσωκλείουν όμως μνήμες αλλά και τις ψυχές εκείνων που έζησαν με (και σε) αυτά. Μια καθαρή θέαση, με ειλικρίνεια και ατόφια καλαισθησία που (μας) υπόσχεται πολλά περισσότερα, για το μέλλον.
- Η δεύτερη αφορά στην Έκθεση Ζωγραφικής – με τον τίτλο: «Σύλληψη- Γέννηση- Θάνατος» της Τατιάνας Ζώη που παρουσιάζεται στην Gallery ART ZONE 42 (στο Κέντρο της Αθήνας) από τις 8 έως 27 Νοεμβρίου ’10.
Η εικαστικός Τ. Ζώη εκθέτει ένα υπέροχο ολιστικό έργο ισορροπώντας έντεχνα ανάμεσα στην παραστατική απεικόνιση και την χρωματική ποικιλία. Συνδυάζοντας με ανεπιτήδευτο ύφος την ασυνέχεια ή/και τη συνέχεια των συμβάντων- που δηλώνει άμεσα ο τίτλος της Έκθεσής της- αποτυπώνει με ξεχωριστή θελκτικότητα πρόσθετες σημάνσεις.
Χωρίς να εκβιάζει το βλέμμα και πέρα από τον εντυπωσιασμό ή την όχληση μέσω θεαματικών σχεδίων η Τ. Ζώη χειρονομεί καλλιτεχνικά με φροντισμένο- εμπεδωμένο τρόπο που καθηλώνει και τέρπει, συνάμα. Τα έργα της αποπνέουν καθαρότητα γραφής & τρυφερότητα- πολύτιμα χαρακτηριστικά τα οποία αξίζει να αναζητούμε στις μέρες μας, επειδή συμβάλλουν και στην παίδευσή μας. Υπό αυτή λοιπόν την έννοια, δεν μένει παρά να ευχαριστήσουμε την Τ. Ζώη για ό, τι μας προσφέρει, ευελπιστώντας και σε νέες δημιουργίες της.
Σ. Α. Γ.
