Επιτύμβιο για την αξιοπρέπεια

 

Γράφει ο Βασίλης Πης

Αξιοπρέπεια, ελληνίδα απόγονος  της Γενναιότητας, της Ανδρείας και της Κοσμιότητας, με παππούδες αιγοβοσκούς, αετοί του βουνού και μερακλήδες χορευτές.

Στο Φως του Ήλιου Πιστέψαμε  Εμείς και στην Αξιοπρέπεια

Παλαιό Γένος Ορεσίβιων Αθανάτων

Ήμασταν Τυχεροί γιατί Καλές Φιλίες Αποκτήσαμε

Και Πόσες Φορές  δεν Ήπιαμε το Νέκταρ

Σε Μικρά Ποτήρια και δεν Τσιγκουνευτήκαμε

Την Ευθυμία και τις Χαρές που Κάλπαζαν στα Μέλη μας

Το Σύμπαν καμιά Χάρη δεν μας Έκανε

Χέστηκε απ’ το πολύ το Ενδιαφέρον

Μα Άντε Κουρέψου Σύμπαν

Εμείς δεν σε Φοβόμαστε, Έχουμε τα Λόγια και το Τρόπο

Που Κάνουν να μην Νιώθουμε τη Φρικτή Σιωπή   

Χρήματα δεν Αποκτήσαμε με Αδικίες

Είχαμε πάντα Καλούς Δαίμονες στα Ζόρια μας

Και στο Σπίτι τα Χρειαζούμενα

Τώρα Ξένε μη μας τα Ψάλλεις και Εσύ

Εσύ τι Έκανες για να Σπάσεις τις Αλυσίδες σου;

Ευρώ δεν Έχουμε Τσακιστό, μας Έκοψαν Μισθό

Σύνταξη και την Διεκδίκηση σε μια Ευθεία Γραμμή Εργασίας

Δεν είναι ο Πλούτος που Ζητούσαμε, ούτε τα Θέλω

Που σε Καλούν Συνέχεια να Αγοράσεις

Αλλά να, Να Είχαμε  Ελάχιστα Χρήματα για να Διατηρήσουμε

Την Αξιοπρέπειά μας, να Μπορούμε να  Δουλεύουμε, Να

Φέρνουμε  Ψώνια στο Σπίτι, τα Χρειαζούμενα και να

Είμαστε Γενναιόδωροι, Ειλικρινείς και Φιλικοί

Την Οικογένεια μονάχα να Αναθρέψουμε

Τώρα Τα ’Χουμε Σκούρα  γιατί Δυσκολεύονται

Βόλτα να τα Φέρουνε και οι Πατεράδες μας

Το Κεφάλι δεν Θέλουμε να Σκύψουμε γιατί Έτσι Σκυφτοί

Που Είμαστε, μη Σώσει και Ξαναπεράσετε από τα Μέρη μας

Έννοια σας και θα τα Πούμε Σύντομα  

Το Δικό μας  Βράχο Στήσαμε Μέσα μας κι Αντιστεκόμαστε

Σε Κάθε Καπατσοσύνη σε αυτούς που έχουν Παχιές Αγελάδες

Και τους Γεννάνε  Χρυσά Αυγά, γι’ αυτό Ξένε μην μας Θρηνείς

Εμείς δεν Είμαστε Νεκροί στην Υγρή Γη

Αλλά Ανταύγειες Φωτός από Γυαλί που Επιστρέφουν  με την Ελπίδα

Κάθε Πρωί και Μπαίνουν Μέσα στο Κορμί και το

Κρατάνε Όρθιο να Συνεχίσει, γιατί Βίος χωρίς Ζωή είναι Φως

Που Παίρνει η ΓΗ στα Έγκατα και Γίνεται Νερό της Λήθης.