Νομοσχέδιο για την προστασία της βιοποικιλότητας

Το σχέδιο νόμου για την προστασία της βιοποικιλότητας παρουσιάστηκε χθες στο Υπουργικό Συμβούλιο. Το νομοσχέδιο επιχειρεί με ολοκληρωμένο τρόπο την προστασία της βιοποικιλότητας ως εθνικού κεφαλαίου και κρίσιμης παρακαταθήκης της χώρας για το μέλλον.

Το νομοσχέδιο συντονίζει τις διατάξεις περί προστασίας της βιοποικιλότητας με τη δασική νομοθεσία και κρατά τα στοιχεία που ενισχύουν την προστασία ενώ προσαρμόζεται στις διεθνείς συμβάσεις και προδιαγραφές (π.χ. την κατηγοριοποίηση των προστατευομένων περιοχών της IUCN) προσαρμοσμένες στο ελληνικό δίκαιο. Απλοποιεί επίσης τις διαδικασίες χαρακτηρισμού περιοχών προστασίας, αλλά και αποσαφηνίζει τι επιτρέπεται και τι αποκλείεται από αυτούς τους σημαντικούς θύλακες βιοποικιλότητας και φυσικών πόρων. Επιπλέον, το νομοσχέδιο έρχεται να συμπληρώσει κενά που αφορούν για παράδειγμα στην προστασία των μικρών υγροτόπων και στα μέτρα διαχείρισης και προστασίας των περιοχών του κοινοτικού δικτύου Natura 2000.

- Με τον όρο βιοποικιλότητα εννοούμε την αφθονία και την ποικιλία των φυτικών και ζωικών ειδών, καθώς και των οικοτόπων τους. Η έννοια της βιοποικιλότητας συνδέεται με την ποικιλία της γενετικής σύστασης. Για τη διατήρηση των οικοσυστημάτων της γης είναι απαραίτητο να υπάρχει μεγάλος αριθμός και μεγάλη ποικιλία φυσικών οικοτόπων και ειδών.

Οι άνθρωποι έχουν προκαλέσει τεράστιες απώλειες στη βιοποικιλότητα, κυρίως εξαιτίας της καταστροφής των οικοτόπων φυτών και ζώων. Ο ΟΗΕ εκτιμά ότι ο σημερινός ρυθμός εξαφάνισης των ειδών είναι 100 έως 1.000 φορές μεγαλύτερος από τον φυσικό ρυθμό εξαφάνισης. Σήμερα απειλείται το ένα τρίτο του 1,75 εκατ. γνωστών ζωικών και φυτικών ειδών.

Το θέμα είναι εξαιρετικά επίκαιρο. Η μείωση του ρυθμού απώλειας της βιοποικιλότητας δεν είναι μόνον ένας από τους σημαντικότερους περιβαλλοντικούς στόχους που έχει θέσει η ΕΕ. Ο ΟΗΕ έχει επίσης ορίσει το 2010 ως Διεθνές Έτος Βιοποικιλότητας.