Γιάννης Σταθόπουλος - Ασκήσεις Ισορροπίας

Γράφει ο Χρήστος Παπαμιχάλης:

Έχω γράψει δεκάδες από αυτά που λέμε «δελτία τύπου» και που συνοδεύουν μία καινούρια κυκλοφορία. Συνήθως μέσα σε δύο παραγράφους προσπαθείς να χωρέσεις τα πρακτικά.

Γιάννης Σταθόπουλος, ένας νέος τραγουδοποιός που καταθέτει την πρώτη παντελώς χειροποίητη δουλειά του. «Ασκήσεις Ισορροπίας» ο τίτλος της, το νόημα της αλλά και το ύφος της. Ο Γιάννης Σταθόπουλος γράφει μουσική και στίχους και μελοποιεί «Τα τείχη» του Κωνσταντίνου Καβάφη.

Τα πρακτικά, κοινώς, θα μπορούσαν να εξαντλούνται σε δύο φράσεις. Που και αυτές όμως δεν έχουν κανένα νόημα. Δεν μπορείς να βάλεις την μουσική σε λέξεις. Γιατί δεν μπορείς να βάλεις το συναίσθημά της. Δεν μπορείς να βάλεις την συγκίνηση που σου προκάλεσε ένα τραγούδι. Δεν χωράει το βούρκωμα εδώ. Δεν χωράει η ανατριχίλα. Δεν χωράει η ποιότητα του συναισθήματος που επικοινωνείται. Και θα μπορούσα να γράψω ένα ακόμα από αυτά τα δελτία τύπου και για τον Γιάννη, αλλά θα ήταν σαν να μην έγραφα τελικά γι αυτόν τον δίσκο που κυκλοφορεί επιτέλους.

Δεν θυμάμαι πότε πρωτοάκουσα τα τραγούδια του Γιάννη Σταθόπουλου που μου τα έφερε σε ένα ντέμο. Έχει περάσει καιρός. Θυμάμαι τι ένιωσα, θυμάμαι ότι τριγυρνούσα με αυτά και τα έβαζα σε φίλους να τα ακούσουν. Θυμάμαι να παίζουν σε ατελείωτες διαδρομές με το αυτοκίνητο. Θυμάμαι  το τεντωμένο σκοινί πάνω στο οποίο ακροβατούσαν. «Ασκήσεις Ισορροπίας» με το εγώ σου, με το μέσα, με εσένα τον ίδιο. Με βρήκα πιτσιρίκι να κόβω βόλτες στην γειτονιά μου και να περπατάω στην άκρη του πεζοδρομίου. Ακροβατούσα στην άκρη του πεζοδρομίου. Αν έκανα ένα βηματάκι λάθος, έπεφτα από το πεζοδρόμιο και έχανα το στοίχημα που είχα βάλει με τον εαυτό μου.

Δεν είχε αίματα και δάκρυα, είχε όμως πληγωμένους εγωισμούς και εσωτερικά τσαλακώματα. Εκεί ήρθαν και με χτύπησαν οι «Ασκήσεις Ισορροπίας». Στην πιο βαθειά συγκίνηση δηλαδή. Αυτήν που κουβαλάς από πιτσιρίκι.

Επιτέλους πέρα από το αν θα βρεις κάτι να σου αρέσει ή όχι, άκουσα τραγούδια που είχαν ένα λόγο από πίσω τους. Από αυτά που αν δεν βγουν θα σκάσουν. Τώρα που βγήκαν μπορεί να σκάσουν μέσα σου.

Μ’ αρέσει αυτή η παλιά κλασσική ευχή

Καλή Ακρόαση

Χρήστος Παπαμιχάλης