Η Ζωή Λάσκαρη με τον Γιώργο Χρονά στην Κω για το «Σάββατο»

Δημιουργήθηκε: . Στήλη: Πολιτισμός

Ζωή Λάσκαρη

Το Πολύκεντρο Ν. Θαλασσινού και οι Εκδόσεις Οδός Πανός σας προσκαλούν στην παρουσίαση του νέου βιβλίου του Γιώργου Χρονά «Σάββατο» (Εκδόσεις Οδός Πανός), που θα γίνει στην αίθουσα εκδηλώσεων του Πολύκεντρου το Σάββατο, 21 Μαΐου 2011, στις 7.30μ.μ.

Για το βιβλίο και τον συγγραφέα θα μιλήσει η ηθοποιός Ζωή Λάσκαρη.

Ο συγγραφέας θα συζητήσει με το κοινό και θα υπογράψει βιβλία του.

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ

Γιώργος Χρονάς

Ο Γιώργος Χρονάς γεννήθηκε τον Οκτώβριο του 1948 στον Πειραιά. Από το 1973, που εμφανίστηκε στα γράμματα, έχει εκδώσει είκοσι δύο βιβλία με ποιήματα, πεζά, θέατρο. Ξεκίνησε από το τρίτο Πρόγραμμα της Ελληνικής Ραδιοφωνίας, επί Μάνου Χατζιδάκι, το 1979, παρουσιάζοντας την εκπομπή Οδός Πανός 17, εως σήμερα που παρουσιάζει το Ξενοδοχείο Βαλκάνια. Εργάστηκε επίσης στο Πρώτο και το Δεύτερο Πρόγραμμα.

Ποιήματα του και πεζά έχουν μεταφραστεί σε διάφορες γλώσσες. Εκατό τραγούδια του έχουν μελοποιηθεί από Έλληνες συνθέτες. Εκδίδει από τον Φεβρουάριο του 1981 το περιοδικό Οδός Πανός, τις ομώνυμες εκδόσεις, καθώς και τις Εκδόσεις Σιγαρέτα.

Από τον Μάρτιο του 2009 είναι διευθυντής στο ένθετο : Βιβλιοθήκη – Καταφύγιο Θηραμάτων, της Ελευθεροτυπίας. Κάθε Σάββατο.

Ζει και εργάζεται στην Αθήνα.

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ

Γιώργος Χρονάς, Σάββατο

Αν θα θέλατε να συναντήσετε μια λαϊκή τραγουδίστρια με επιδερμίδα ρυζιού (Καίτη Ντάλη), την Ελληνίδα Λόρι Άντερσον ή την κατ' άλλους θηλυκή εκδοχή του Μάνου Χατζιδάκι στην μελωδικότητα (Λένα Πλάτωνος), έναν ήρωα της μεταμόρφωσης και της νύχτας (Θωμάς Κοροβίνης), ή μια συγγραφέα πολυσχιδών μυθιστορημάτων σαν πάνω σε χειροποίητη περγαμηνή (Ζυράννα Ζατέλη), τότε δεν θα είχατε παρά να επισκεφθείτε τον Γιώργο Χρονά, μόνο και μόνο για να τοποθετήσει σωστά τον οφθαλμό σας πάνω στον μαγικό φανό της τέχνης του. Πολλοί λένε ότι ο Γιώργος Χρονάς απλώνει έναν υπερβολικά μεγάλο ορίζοντα πίσω από τα θέματα του, ότι η τέχνη του – τέχνη εν τέλει υπνωτισμού – διευρύνει την απόσταση ανάμεσα στον θεατή και στο αντικείμενο τόσο, ώστε η υγρασία ας πούμε ή η ομίχλη που επισκέπτεται συχνά το έργο του, να μην είναι πια η ομίχλη της Μίκρας ή η υγρασία του Βαρδάρη, αλλά μια ακόμα έξυπνη χωροθέτηση του απείρου, όπως το παλιό τραμ του Περάματος μέσω της οδού Μαντάμ Κιουρί μπορεί να συναντήσει τους λόφους του αγαπημένου Τουρίνου και η τραγουδίστρια Λίλη να περάσει μέσα απ' το κοινό της κατάμεστης ταβέρνας για να κουβεντιάσει στα όρθια , στο διάλειμμα, με τους Velvet Underground.

Πάντα μου πίστευα ότι τα σαββατόβραδα δεν είναι ένα καπρίτσιο των εργοδοτών και των μεγαλοβιομηχάνων για να κρατήσουν ψηλά και με το αζημίωτο τον ήλιο στον ουρανό της νυχτερινής βάρδιας, μια τροπολογία της Βουλής για το εξασθενημένο κατά κεφαλήν εισόδημα, μια συμφωνία αντιτράστ για το αλκοόλ και τα προϊόντα καπνού.

Άκαρπες ή κουραστικές, βιαστικές ή μακρόσυρτες, οι Πέμπτες και οι Παρασκευές εξαφανίζονται απ' το ημερολόγιο και πεθαίνουν ασυζητητί μόλις ο ήλιος αγγίξει τα βουνά πάνω απ' τον κόλπο της Ελευσίνας, μην περιμένοντας από κανένα μπαρ ή κάποιο αργοπορημένο φροντιστήριο αγγλικών να τις ζωντανέψει.

Μοιάζοντας σ' αυτό πιο πολύ με τ' αεροπλάνα, που αν και πετάνε ψηλά, πάνω απ' τη σκόνη και τη γη, η γυαλιστερή τους άτρακτος με την πτώση του ήλιου γίνεται αόρατη, ένα με το πηχτό σκοτάδι, αντιληπτό μόνο απ' τον ραδιοφάρο του αεροδιαδρόμου της Αίγινας και τα νυχτοπούλια που φωλιάζουν στις δεντροστοιχίες του ΠΙΚΠΑ.

Χάρης Μεγαλυνός

Κοινοποίησε αυτή τη σελίδα

FacebookMySpaceTwitter