Η Καμεράτα ταξιδεύει στο Αρχαίο Ωδείο της Κω
Στο ρωμαϊκό Ωδείο που βρίσκεται στον αρχαιολογικό χώρο της πόλης της Κω, ταξιδεύει η Καμεράτα, Ορχήστρα των Φίλων της Μουσικής, στο πλαίσιο της συνεργασίας του Μεγάρου Μουσικής με την κίνηση πολιτών "Διάζωμα" και τον Δήμο της Κω.
Η Ορχήστρα εγχόρδων του Μεγάρου υπό τη διεύθυνση του νεαρού αρχιμουσικού Ιωακείμ Μπαλτσαβιά, ερμηνεύει την Τετάρτη, 28 Σεπτεμβρίου, στις 20.30 το βράδυ μουσικές δημιουργίες που αιχμαλωτίζουν τον ακροατή: Οι Τέσσερις Εποχές του κορυφαίου εκπροσώπου του ιταλικού μπαρόκ Aντόνιο Βιβάλντι, από τις πιο αγαπημένες και αναγνωρίσιμες συνθέσεις της κλασικής μουσικής, αλλά και οι Τρεις χορευτικές μικρασιατικές εικόνες για ορχήστρα εγχόρδων, η Ποιμενική σουίτα για ορχήστρα εγχόρδων και η Σουίτα πάνω σε λαϊκές μελωδίες της Δωδεκανήσου, έργα εμπνευσμένα από την ελληνική δημοτική μουσική θεματολογία, των Φίλιππου Τσαλαχούρη, Μάριου Βάρβογλη και Γιάννη Κωνσταντινίδη αντίστοιχα, φιλοδοξούν να χαρίσουν μία αξέχαστη, «μυσταγωγική», φθινοπωρινή βραδιά σε όλους εκείνους που θα έχουν την τύχη να παρακολουθήσουν τη συναυλία. Σε ρόλο σολίστ εμφανίζεται το πρώτο βιολί της Ορχήστρας, ο Σέρτζιου Ναστάσα.
Η συναυλία πραγματοποιείται με τη χορηγία της Εθνικής Τράπεζας
Μέγας χορηγός της Καμεράτα, Ορχήστρας των Φίλων της Μουσικής για την περίοδο 2011-2013 είναι το Κοινωφελές Ίδρυμα Αλέξανδρος Σ. Ωνάσης.
Το πρόγραμμα
Το πρώτο μέρος του προγράμματος μονοπωλούν οι περίφημες Τέσσερις εποχές, μία σειρά από τέσσερα τριμερή κοντσέρτα για βιολί (Κοντσέρτο αρ. 1 σε μι μείζονα έργο 8, RV 269, «Άνοιξη», Κοντσέρτο αρ.2 σε σολ ελάσσονα, έργο 8, RV 315 «Καλοκαίρι», Κοντσέρτο αρ.3 σε φα μείζονα, έργο 8 RV 293 «Φθινόπωρο», Κοντσέρτο αρ.4 σε φα ελάσσονα, έργο 8, RV 297 «Χειμώνας») γεμάτα ήχους και εικόνες αντιπροσωπευτικές των τεσσάρων εποχών του χρόνου, που ο Α. Βιβάλντι συνέθεσε το 1723. Για τις Τρεις χορευτικές μικρασιατικές εικόνες για ορχήστρα εγχόρδων με τις οποίες ξεκινά το δεύτερο μέρος της συναυλίας, ο Φ. Τσαλαχούρης άντλησε έμπνευση από το πλούσιο υλικό που είχε συλλέξει για τη σύνθεση ενός άλλου έργου του, των 24 Ελληνικών Χορών για μεγάλη συμφωνική ορχήστρα, έχοντας «πάντοτε τη σκέψη ριζωμένη» όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο ίδιος, «στη Μικρασιατική γη που γέννησε παππούδες και γιαγιάδες». Με έντονο το βουκολικό στοιχείο, η Ποιμενική σουίτα για ορχήστρα εγχόρδων (1912) του Μ. Βάρβογλη φέρνει στο νου εικόνες της ελληνικής υπαίθρου με βοσκούς και τα κοπάδια τους, ενώ με τη Σουίτα πάνω σε λαϊκές μελωδίες της Δωδεκανήσου του Γιάννη Κωνσταντινίδη (ενορχήστρωση: Γιάννης Μαυρίδης), έργο με μουσικά στοιχεία δανεισμένα από τη μουσική παράδοση της Δωδεκανήσου, ολοκληρώνεται το πρόγραμμα της ξεχωριστής αυτής μουσικής βραδιάς.
Το αρχαίο Ωδείο
Το αρχαίο Ωδείο της Κω, στην τοποθεσία Νέα Πόρτα του αρχαιολογικού χώρου της πόλης της Κω, αποτελούσε το κεντρικό κτίσμα της ρωμαϊκής πόλης. Προσανατολισμένο στα βορειονατολικά πιθανολογείται ότι ανήκει στην τρίτη κατασκευαστική φάση της πόλης (2ος – 3ος αιώνας μ. Χ.), και ανεγέρθηκε μετά τον καταστροφικό σεισμό του 142 μ. Χ., ενώ εμφανείς είναι οι μεταγενέστερες επισκευές τμημάτων του Ωδείου που έγιναν κατά τη ρωμαϊκή και υστερορωμαϊκή περίοδο.
Μετά το τέλος της αρχαιότητας εγκαταλείφθηκε και τα ίχνη του σταδιακά εξαφανίστηκαν κάτω από επιχώσεις που διατηρήθηκαν μέχρι τον 19ο αιώνα. Το 1929 το Ωδείο ήταν ένας λόφος με δέντρα και ερείπια σπιτιών. Αποκαλύφθηκε από τον L.Laurenzi, πολλά αγάλματα, επιγραφές και θραύσματα αγαλμάτων ελληνιστικής και ρωμαϊκής τέχνης βρέθηκαν στην υποδομή του Ωδείου.
Ανασκάφηκε, συντηρήθηκε και αναστηλώθηκε μερικώς από την Ιταλική Αρχαιολογική Αποστολή Δωδεκανήσου και οι εργασίες συντήρησης, στερέωσης και συμπλήρωσης του μνημείου συνεχίστηκαν το δεύτερο μισό του 20ου αιώνα. Σήμερα το αρχαίο Ωδείο βρίσκεται σε πολλή καλή κατάσταση φιλοξενώντας επιλεγμένες καλλιτεχνικές εκδηλώσεις
Το «Διάζωμα»
Σπαρμένη με αρχαία θέατρα, απομεινάρια των πάλαι ποτέ μεγαλόπρεπων πόλεων που μαρτυρούν τη μεγάλη ανάπτυξη και σπουδαιότητα του ελληνικού πολιτισμού των αρχαίων χρόνων, είναι η ελληνική ύπαιθρος. Αυτά τα τόσο σημαντικά αρχιτεκτονικά μνημεία, τα περισσότερα σε κατάσταση εγκατάλειψης, αποφάσισαν να μελετήσουν, καταγράψουν, συντηρήσουν, αναδείξουν και τέλος να αξιοποιήσουν η δραστήρια ομάδα πολιτών και ο Σταύρος Μπένος, όταν το 2008 δημιούργησαν το πολιτιστικό, μη κερδοσκοπικό σωματείο "Διάζωμα".
'Άνοιγμα στην Ελλάδα' – Το Μέγαρο σε συνεργασία με το 'Διάζωμα'
Αναγνωρίζοντας τη σημαντικότητα της πρωτοβουλίας αυτής, το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, στο πλαίσιο του ανοίγματός του στην Ελλάδα, ξεκίνησε τη συνεργασία με το "Διάζωμα" προγραμματίζοντας μία σειρά εκδηλώσεων σε αρχαία Ωδεία και θέατρα της περιφέρειας. Μετά την ανάγνωση αποσπασμάτων της Ιλιάδας από τον Δημήτρη Μαρωνίτη και τη Λυδία Φωτοπούλου στο Αρχαίο Θέατρο της Μαρώνειας καθώς και τη συναυλία της Καμεράτα στο Αρχαίο Ωδείο της Μεσσήνης, η εμφάνιση της Καμεράτα, στο Αρχαίο Ωδείο της Κω την Τετάρτη, 28 Σεπτεμβρίου, σηματοδοτεί την ολοκλήρωση των εκδηλώσεων που έχουν προγραμματιστεί στο πλαίσιο αυτό, για το μήνα Σεπτέμβριο.
Γεννημένος στο Βόλο το 1978, ο μαέστρος της συναυλίας Iωακείμ Μπαλτσαβιάς υπήρξε σπουδαστής του Δημοτικού Ωδείου Βόλου στο πιάνο και στα Ανώτερα θεωρητικά (Πτυχίο Αρμονίας, Αντίστιξης και Φούγκας με Άριστα παμψηφεί). Το 1998 ξεκίνησε τις σπουδές του στη διεύθυνση ορχήστρας στην Ανώτατη Μουσική Ακαδημία του Έσσεν της Γερμανίας στην τάξη του καθηγητή David de Villiers. Έχει συμμετάσχει στα σπουδαιότερα σεμινάρια διεύθυνσης ορχήστρας και έχει συνεργαστεί με τους αρχιμουσικούς: Sir Colin Davis, Salvador Mas Conde, Benjamin Zander, Lothar Ζagrosek και Roman Kofman. Με υποτροφία του Ιδρύματος "Αλέξανδρος Ωνάσης" συνέχισε τις σπουδές στη διεύθυνση χορωδίας στην Ανώτατη Μουσική Ακαδημία του Έσσεν, τις οποίες και ολοκλήρωσε με διάκριση τον Απρίλιο του 2006. Στη διεθνή καλλιτεχνική του διαδρομή έχει διευθύνει πολλές και σημαντικές Ορχήστρες: Bergischen Symphoniker, Wuppertaler Symphoniker, Bochumer Symphoniker, Göttinger Symphoniker, London Soloists, Plovdiv Philarmonic Orchestra, Camerata Strumentale Citta di Pratto, Camerata Freiburg, Junge Philarmonie Neuwied κ.α. Επίσης υπήρξε για δύο χρόνια διευθυντής στην Ορχήστρα Essener Studenten Orchester καθώς και στην Ορχήστρα Heinrich-Heine Symphoniker του Ντύσσελντορφ. Έχει παράλληλα διευθύνει: τη σύγχρονη όπερα του T. Wille "Mio, mein Mio" στη Deutsche Oper του Βερολίνου, αλλά και στο Velbert της Γερμανίας, το 1999, σε ηλικία μόλις 21 ετών, αλλά και την όπερα του W.A. Mozart "Οι γάμοι του Φίγκαρο", αποτέλεσμα συνεργασίας με την Όπερα νέων Κολωνίας (Junge Kammeroper Köln). Από τον Απρίλιο του 2007 είναι μουσικός διευθυντής της Συμφωνικής Ορχήστρας Νέων του Δήμου Βόλου.
