Συμπαράταξη Ελπίδας: περί πολιτικού διαλόγου
Εκλογές ενόψει. Και τι κάνουμε;
Ας δούμε τα δεδομένα:
1. Καλλικράτης. Νέο τοπίο στην Αυτοδιοίκηση. Με λίγα λόγια, οικονομίες κλίμακας άρα και Δήμος μεγάλης κλίμακας με πιθανότητα ορθολογικής διαχείρισης των πόρων αλλά και ισχυρή μείωση της άμεσης δημοκρατίας. Μεγαλώνει η απόσταση του πολίτη από τα δημοτικό κέντρο εξουσίας. Ανακαλύπτουμε όμως, θέλοντας και μη, αυτά που μας ενώνουν με τους γείτονες μας!
Ούτε σωτηρία ούτε καταστροφή! Άρα τι κάνουμε; Μένουμε κλεισμένοι πεισματικά στο καβούκι μας επειδή δε μας ρώτησαν; - μήπως και πότε μας ρώτησαν... Ή δίνουμε τη μάχη, προσπαθώντας να αναπτύξουμε ισχυρό Αυτοδιοικητικό Κίνημα στις καινούριες δομές; Τα αντιπροσωπευτικά όργανα, κεντρικά ή τοπικά, γρήγορα γίνονται γραφειοκρατικά αν δεν υπάρξει κίνημα, αν δεν υπάρξουν ενεργοί πολίτες. Η εμπειρία το επιβεβαιώνει. Π.χ τα Συνοικιακά ή τοπικά Συμβούλια δεν λειτούργησαν ουσιαστικά, αν και προβλέπονταν από το νόμο. Οι ελάχιστες εξαιρέσεις υπήρξαν εκεί που ο κόσμος ήταν πιο «κινηματικός», απαιτητικός και ψαγμένος.
2. Οικονομική κρίση. Φταίνε αυτοί που κυβέρνησαν, αλλά και όσοι τους στήριξαν ή δεν αντιστάθηκαν στην εικονική πραγματικότητα. Υπάρχει μια διάχυση ευθυνών. Όχι όμως ισοπεδωτική λογική: «τι να κάνουμε όλοι φταίμε».
Αυτοί που είχαν το μαχαίρι και το πεπόνι πρέπει να νιώσουν την ήττα!
Ωραία, τους τιμωρήσαμε! Αυτό όμως δε λύνει σήμερα το πρόβλημα της επιβίωσης της χώρας και των νέων Δήμων. Πρέπει να ψάξουμε για ρεαλιστικές και εφαρμόσιμες προτάσεις ανασυντάσσοντας παράλληλα το τελματωμένο παραγωγικό δυναμικό, αλλά και τον αραχτό δημόσιο τομέα. Όσοι συμφωνούν έχουν καθήκον να πορευτούμε μαζί.
3. Τι «παίζεται» σ' αυτές τις εκλογές; Πολλά. Ποιο είναι το κυρίαρχο; Αυτό που ... ταιριάζει στον καθένα; Τα κόμματα βλέπουν τις δημοτικές εκλογές ως καταγραφή δυνάμεων και αξιοποίηση του αποτελέσματος στην κεντρική πολιτική σκηνή. Δευτερευόντως ασχολούνται με τα τοπικά προβλήματα. Το έχουμε δει πολλές φορές το έργο.
Υπάρχει και άλλη άποψη; ΝΑΙ: Ανάδειξη του κινηματικού ρόλου της αυτοδιοίκησης ως γνήσιου λαϊκού θεσμού. Ευρύτερες συνεργασίες πολιτών με στόχο σύγχρονους βιώσιμους δήμους, που δίνουν έμφαση στην ποιότητα ζωής και την κοινωνική αλληλεγγύη και έχουν ως σημαία τους τη διαφάνεια, τη συμμετοχή και την αξιοκρατία.
Είναι «απολίτικο» αυτό; Κάθε άλλο. Έχει άμεση σχέση με την πολιτική που πρέπει να ασκηθεί στον τομέα της ενέργειας, του περιβάλλοντος, της παραγωγής, της απασχόλησης και της κατανάλωσης και απαντά με προτάσεις για το σήμερα. Ας δώσουμε λοιπόν στις εκλογές το πραγματικό τους νόημα αφήνοντας στην άκρη τα κούφια και μονότονα συνθήματα.
4. Τι «παίζεται» στο Δήμο Κω; Το ίδιο έργο. Το κόμμα δίνει το χρίσμα στον υποψήφιο δήμαρχο και δημιουργεί τον αντάρτη για να ελέγχει το παιγνίδι. Μέσα από τις ίδιες διαδρομές και οι υποψήφιοι σύμβουλοι διαγκωνίζονται σε μια ψηφοθηρική διαδικασία άνευ όρων και ορίων. Ως προς την ουσία, τα προγράμματα και οι απόψεις των συνδυασμών παραμένουν περίπου στα ίδια εδώ και 20 χρόνια.
Δε μηδενίζουμε τη δουλειά που έγινε στο Δήμο και στο Δημοτικό Συμβούλιο.
Όμως δεν πάει άλλο! Όχι άλλες χαμένες τετραετίες!! Τα νέα δεδομένα παράγουν και νέες προσεγγίσεις. Στην ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ ΕΛΠΙΔΑΣ προσπαθούμε 10 συνεχή χρόνια για μια νέα πραγματικότητα. Πολίτες ανεξάρτητα από πολιτικές, ιδεολογικές και κομματικές αντιλήψεις ή κοινωνικά και επαγγελματικά συμφέροντα διαμορφώσαμε σχέσεις αμοιβαίας εμπιστοσύνης και συνειδητά δημιουργήσαμε μια πολυφωνική σύνθεση απόψεων και ιδεών με πολιτικές προτάσεις στα θέματα του περιβάλλοντος, της καθημερινής ζωής, στα θέματα των νέων, της παιδείας, του πολιτισμού. Πολίτες, που μέσα από μια ισότιμη και χωρίς ηγεμονισμούς λειτουργία και με σεβασμό στην διαφορετική προσέγγιση επιδιώκουμε τη μόνιμη και διαρκή παρέμβαση στα δημοτικά δρώμενα τα ου νησιού μας.
Καταλήξαμε μέσα από ανοιχτές διαδικασίες άμεσης δημοκρατίας ότι κεντρικός στόχος είναι μια διαφορετική πολιτική και η δημοκρατική αλλαγή. Γι αυτό διεκδικούμε τη θέση που μας αρμόζει στην πολιτική σκηνή του νησιού μας.
Συμπαράταξη Ελπίδας
