Πασχάλης Γ. Χατζηνικολάου: ο Καλλικράτης, το Μνημόνιο και Εμείς

Πλησιάζοντας προς την ημερομηνία διεξαγωγής των αυτοδιοικητικών εκλογών, και μετά τις παρουσιάσεις των προγραμμάτων και θέσεων των Δημοτικών Παρατάξεων μπορούμε να διαμορφώσουμε άποψη επ' αυτών και να κρίνουμε τις προτάσεις τους.

Οι περισσότερες παρατάξεις επιδίδονται σε λαικίστικου τύπου προτάσεις και ειδικά αυτές που άσκησαν εξουσία, σε προβολή των έργων και επιτυχιών τους με υπόσχεση συνέχισης και επέκτασης τους στον ενιαίο Δήμο. Κανείς, ή μάλλον λίγοι είναι αυτοί που αναφέρονται στο μνημόνιο και στις επιδράσεις του στην οικονομία των νέων αυτοδιοικητικών μορφωμάτων που σε λίγους μήνες θα διαχειρίζονται αρμοδιότητες πρωτόγνωρες γι'αυτά, όπως είναι τομείς της παιδείας, της υγείας, των συγκοινωνιών, των έργων και των υποδομών, του ΕΣΠΑ και της ανάπτυξης, και πολλών άλλων αρμοδιοτήτων.

Οι περισσότεροι υποψήφιοι, είτε δημοτικοί είναι είτε περιφερειακοί, εστιάζουν τις προτάσεις τους με μοναδικό σκοπό την νίκη στις εκλογές και δείχνουν να αγνοούν ή αποκρύβουν σκόπιμα το γεγονός ότι η επομένη των εκλογών θα είναι η αρχή των δύσκολων αποφάσεων. Οι υπερβολικές υποσχέσεις και αισιόδοξες προτάσεις τους κινούνται σε ένα ουτοπικό ιδανικό οικονομικό περιβάλλον. Τα ερωτήματα που πρέπει να απαντηθούν είναι: Πως και από πού θα εξασφαλίσουν πόρους για να εφαρμόσουν τα υποσχεθέντα προγράμματα, να καλύψουν τις αυξημένες λειτουργικές δαπάνες, να περιορίσουν τα συσσωρευμένα χρέη των δημοτικών επιχειρήσεων? Πως θα αντισταθμίσουν την πρόσοδο από το δανεισμό όπου στο εξής θα τίθενται όρια (μέχρι το 20% των ετήσιων τακτικών εσόδων και το συνολικό χρέος των Δήμων να μην υπερβαίνει το ποσοστό των συνολικών εσόδων του. Ως συνολικό χρέος θεωρούνται οι συνολικές μακροπρόθεσμες και βραχυπρόθεσμες υποχρεώσεις του). Από πού θα αντλούν τα κονδύλια για την εφαρμογή του αναπτυξιακού τους σχεδιασμού?

Στις επερχόμενες εκλογές του Καλλικράτη δεν κρίνεται τόσο το μέλλον της κυβέρνησης και των κομμάτων, όσο η ικανότητα και αξιοπιστία των δημοτικών παρατάξεων που πρέπει να είναι έτοιμες να αντιμετωπίσουν την όλο και πιο δύσκολη καθημερινότητα του πολίτη, τη νέα γραφειοκρατία που θα δημιουργηθεί με το συγκεντρωτικό σύστημα, την αύξηση της ανεργίας και τις επιπτώσεις της στον κοινωνικό ιστό, την έλλειψη κοινωνικής πολιτικής, τα προβλήματα στο περιβάλλον, στους οικισμούς, στις υποδομές, την ανόρθωση της παραγωγής.
Το μνημόνιο, ή ύφεση, η αβεβαιότητα του κόσμου και η αμηχανία των πολιτικών σχηματισμών είναι σίγουρο ότι θα πλήξουν την αυτοδιοικητική μεταρρύθμιση.

Ευτυχώς όμως υπάρχουν παρατάξεις που έχουν συναίσθηση της πραγματικότητας και κατέρχονται στις εκλογές με υπεύθυνες προτάσεις και ρεαλιστικά προγράμματα. Είναι οι υγιείς δυνάμεις χωρίς χρίσματα και δεσμεύσεις σε κομματικούς μηχανισμούς, με πρόσωπα άφθαρτα και ανεξάρτητα . Συνδυασμοί που δεν έχουν τους κρυφούς οικονομικούς πόρους για πολυέξοδες προβολές και διαφημίσεις και χωρίς η εικόνα τους να προβάλλεται και φωνή τους να ακούγεται τόσο πολύ στα μήντια. Ακούγεται όμως εκεί που πρέπει, στους συμπολίτες τους και αυτό αποτελεί μια Ελπίδα.

Πασχάλης Γ.Χατζηνικολάου
Υποψήφιος Δημοτικός Σύμβουλος
Με την ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ ΕΛΠΙΔΑΣ