Η Λιάνα Δενεζάκη στο Πολύκεντρο
Το Σάββατο 11 Φεβρουαρίου 2012, στις 18:00 στην αίθουσα εκδηλώσεων του βιβλιοπωλείου «Πολύκεντρο Ν. Θαλασσινού» θα βρίσκεται η εικονογραφος- συγγραφέας Λιάνα Δενεζάκη και θα μας παρουσιάσει το βιβλίο της «Μία κόκκινη κλωστή κι ένα παρδαλό νησί», ενώ την Κυριακή 12 Φεβρουαρίου στις 12 το μεσημέρι θα παρουσιάσει το βιβλίο της «Το δάσος που άλλαξε όνομα».
Οι παρουσιάσεις θα συνοδευτούν από παιχνίδι και ζωγραφική για τα παιδιά.
Λίγα λόγια για τη συγγραφέα:
Η Λιάνα Δενεζάκη γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε γραφιστική κι ελεύθερο σχέδιο. Μέχρι σήμερα έχει γράψει δεκαεφτά βιβλία κι έχει εικονογραφήσει περισσότερα από εκατό για παιδιά και ενήλικες. Μεγάλο μέρος της δουλειάς της σχετίζεται με το εκπαιδευτικό βιβλίο. Είναι μέλος του Κύκλου του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου και της Γυναικείας Λογοτεχνικής Συντροφιάς.
Λίγα λόγια για το βιβλίο «Μία κόκκινη κλωστή και ένα παρδαλό νησί»:
Ένα αλλιώτικο παραμύθι για τη διαφορετικότητα, τη φιλία και την αποδοχή. Για τον Μάλο το πιο σημαντικό πράγμα στον κόσμο είναι τα παρδαλά χρώματα κι η φαντασία. Αντιπαθεί τη μουσική, αφού είναι παράφωνος, και προτιμά την ησυχία. Για κακή του τύχη, γεννήθηκε σε ένα νησί που οι κάτοικοί του δεν κάνουν άλλο από το να τραγουδούν. Επίσης, αγαπούν τα απαλά χρώματα και θεωρούν τα όνειρα... σκέτη βλακεία!
Η Φρουνέλα, από την άλλη, λατρεύει τη μουσική και τα απαλά χρώματα. Τραγουδάει υπέροχα, αλλά δεν μπορεί να τραβήξει ούτε μια ίσια γραμμή με το μολύβι. Το κακό είναι πως ζει σε ένα νησί όπου όλοι ζωγραφίζουν με παρδαλά χρώματα.
Και το χειρότερο; Αντιπαθούν τη μουσική, γιατί εμποδίζει, λένε, την έμπνευσή τους. Τα δυο παιδιά νιώθουν μοναξιά και ονειρεύονται να βρουν κάποιον που να έχει τα ίδια γούστα με κείνους.
Τι θα γίνει όταν μια νεράιδα βοηθήσει τον Μάλο να συναντήσει τη Φρουνέλα;
Λίγα λόγια για «Το δάσος που άλλαξε όνομα»:
Στο δάσος της Φοβέρας , τα Σκιουράκια δεν έπαιζαν φουντοκοπόλεμο, ο Λαγός δε γαργαλούσε τη Χελώνα και ο Τζίτζικας δεν τραγουδούσε. Αιτία ήταν τα μεγαλύτερα ζώα, που τρόμαζαν και φοβέριζαν τα μικρότερα. Τα έσπρωχναν , τους τραβούσαν τα μουστάκια και τα αφτιά, τους πατούσαν τον κάλο... Όμως μια έξυπνη ιδέα του Σκίουρου κατάφερε να το μετατρέψει σε Δάσος της Χαράς!
