Ο Νίκος Μυλωνάς για το μνημείο των Ιταλών στρατιωτών

-Το γεγονός της ημέρας είναι η παρουσία των φίλων, συμμαχητών και απογόνων των Ιταλών στρατιωτών που δολοφονήθηκαν στην Κω το 1943 από τους Γερμανούς κατακτητές στο Λινοπότη, για να τοποθετήσουν μια μεταλλική κινητή μνημειακή κατασκευή.

Για τα ιστορικά γεγονότα θα μιλήσουν άλλοι. Για μας, τον πολιτισμό μας, την πολιτική μας και την κουλτούρα μας σήμερα, πρέπει να ειπωθούν μερικές σκέψεις.

- Εδώ και 2 χρόνια, υπάρχει μια προσπάθεια να στηθεί ένα μνημείο στην θέση της εκτέλεσης. Σε ένα κτήμα στην περιοχή της Αλυκής Τιγκακίου, επιφανείας 5.000,00 τετραγωνικών μέτρων ζητήθηκε σε μια γωνία του 3,00Χ3,00 να μπει μια αναθηματική κατασκευή που να μνημονεύει στους περαστικούς το γεγονός. Ζητήθηκε η βοήθεια του Δήμου. Βρέθηκε ο ιδιοκτήτης και του ζητήθηκε η άδεια για την κατασκευή. Δεν ζητήθηκε μόνιμη δουλεία επί του κτήματος, ούτε αγορά του τμήματος. Υπήρξε άρνηση γιατί θεωρήθηκε ότι η τοποθέτηση του μνημείου θα λειτουργούσε αρνητικά στην τιμή πώλησης του κτήματος. Η δημοτική αρχή του Δήμου Δικαίου μπροστά στην άρνηση του ιδιοκτήτη, άφησε το θέμα χωρίς να προσπαθήσει για μια κάποια λύση. Έτσι μπήκε το ζήτημα της αλλαγής θέσης του μνημείου και η αλλαγή της συνθεσης του. Το θέμα ήρθε στο δημοτικό συμβούλιο Κω. Η εισήγηση των τεχνικών υπηρεσιών ήταν να τοποθετηθεί στο χώρο, έξω από την Καθολική εκκλησία. Ο κ. Δήμαρχος, με το γνωστό αυτοκρατορικό στυλ του, απέρριψε το σκεπτικό, μίλησε για φασίστες και κατακτητές και το χωροθέτησε εντός του καθολικού κοιμητηρίου, δίπλα στην ήδη υπάρχουσα μαρμάρινη πλάκα με τα ονόματα των εκτελεσθέντων.
Ίσως αυτή να είναι και η γνώμη της πλειοψηφίας των σημερινών πολιτών του νησιού μας.

-Όμως πρόκειται για λάθος. Το μνημείο μπορούσε και έπρεπε να τοποθετηθεί στον χώρο της δολοφονίας. Με μικρή πολιτική παρέμβαση θα στήνονταν στον χώρο του δράματος.
Αυτό θα αναδείκνυε την ιστορικότητα του τόπου μας. Θα δηλούσε στους διερχομένους την αντιφατική μας ιδεολογία. Θα απόδειχνε ότι είμαστε μια ανοικτή κοινότητα. Ότι είμαστε απόγονοι ενός ειρηνικού λαού που δημιούργησε μερικές από τις βασικές φιλοσοφικές και δημοκρατικές ιδέες που αποτελούν συστατικό στοιχείο του σημερινού κόσμου.
Στο δημοτικό συμβούλιο της πόλης μας, θυμίσαμε το μεγάλο λάθος της καταστροφής του Συμμαχικού Νεκροταφείου, δίπλα στο ''παρατημένο'' σήμερα πάρκο, στην Μητρόπολη, που αντικαταστάθηκε με τυπικές οικοδομές, οι οποίες θα μπορούσαν να έχουν γίνει κάπου αλλού, αφήνοντας απείραχτο ένα μνημείο της παγκόσμιας συλλογικής μνήμης και της ανθρώπινης ιστορίας του νησιού μας. Αλλά επειδή εμπορευόμαστε και τον τουρισμό, δεν θα υπήρχε καλύτερος σύνδεσμος και πρεσβευτής του τόπου μας, με τους Εγγλέζους, τους Ολλανδούς, τους Σκανδιναβούς, τους Αυστραλούς, του Νεοζηλανδούς, τους Αφρικανούς και όλες τις άλλες εθνότητες που πέρασαν και περνούν από το νησί μας!

-Το κλείσιμο του μνημείου στον ίδιο χώρο με το ήδη υπάρχων ταυτόσημο μνημείο δηλώνει την συλλογική μας μικρόνοια. Αντί για άνοιγμα στον κόσμο, άνοιγμα στην ιστορία, στην κουλτούρα, στην κατανόηση, στην συνεργασία, στην αγάπη για τους άλλους, με μια λέξη άνοιγμα στον σύγχρονο πολιτισμό, εμείς με κύρια ευθύνη της τοπικής πολιτικής ηγεσίας αποδεικνύουμε σήμερα: κλείσιμο στα στενά εγωιστικά, συμφεροντολογικά και εν τέλει μικρο-εθνικιστικά αυτάρεσκα χαρακτηριστικά μας. Αυτή η νοοτροπία δεν μπορεί να περπατήσει. Στον σημερινό κόσμο και δεν έχει και δεν δίνει ζωή. Τα πράγματα πρέπει να αλλάξουν.

Νίκος Μυλωνάς