ΣΥΡΙΖΑ Ν. Δωδεκανήσου: Όχι στη Μνημονιακή Πολιτική στην Ανώτατη Εκπαίδευση

Στο εφιαλτικό τοπίο του Mνημονίου, της κυβέρνησης και των επιτελείων της ΕΕ, δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι το «μεσοπρόθεσμο πλαίσιο δημοσιονομικής στρατηγικής» αποτελεί όχι μόνο δεκανίκι, αλλά πολιορκητικό κριό για την πλήρη κατεδάφιση των εργασιακών κατακτήσεων, του κοινωνικού κράτους, της δημόσιας υγείας και παιδείας.

Στην ελληνική Ανώτατη Εκπαίδευση, η ζοφερή πραγματικότητα μπορεί να περιγραφεί, εν συντομία, από τα παρακάτω μέτρα:

1) Όλες οι νέες προκηρύξεις ΔΕΠ, ΕΕΔΙΠ, ΕΤΕΠ και διοικητικού προσωπικού έχουν παγώσει.

2) Οι διορισμοί των εκλεγμένων μελών ΔΕΠ καθυστερούν προκλητικά, ενώ οι εξελίξεις μελών ΔΕΠ έχουν παγώσει. Στο πλαίσιο του περιβόητου κανόνα «1 έρχεται 5 φεύγουν» (ο οποίος τείνει να γίνει «0 έρχονται 5 φεύγουν») υπολογίζεται ότι οι διορισμοί θα γίνουν σε 3-5 χρόνια.

3) Τα Πανεπιστήμια έχουν ήδη υποστεί περικοπή στους τακτικούς προϋπολογισμούς κατά 50% (σε ορισμένες κατηγορίες δαπανών παραπάνω), και έρχεται νέο κύμα περικοπών την επόμενη χρονιά.

4) Οι πιστώσεις για συμβασιούχους διδάσκοντες περικόπτονται δραστικά και την επόμενη χρονιά έρχεται νέα ανάλογη μείωση που θα προστεθεί στη σημαντική μείωση που ούτως ή άλλως προέβλεπαν οι τετραετείς προϋπολογισμοί (του Σεπ. 2009) για την επόμενη χρονιά.

5) Νέα Προεδρικά Διατάγματα, Υπ. Αποφάσεις και Εγκύκλιοι, με τα τεράστια γραφειοκρατικά προβλήματα που δημιουργούν, στο όνομα του «εξορθολογισμού» και της «διαφάνειας», ουσιαστικά οδηγούν σε αναγκαστική «στάση πληρωμών» και σε αδυναμία λειτουργίας του πανεπιστημίου.

Σε όλα τα παραπάνω έρχονται να προστεθούν και:

1) Η προοπτική ψήφισης του νέου νόμου για τα ΑΕΙ. Τα «συμβούλια διοίκησης» θα καταργήσουν την αυτοδιοίκηση των πανεπιστημίων και θα εισάγουν και επίσημα τους μάνατζερ στην ανώτατη εκπαίδευση. Η μετάβαση από το Τμήμα στη Σχολή θα υποβαθμίσει τα Τμήματα, μετατρέποντάς τα σε απλές κατευθύνσεις, θα αποδιαρθρώσει τα πτυχία, ενώ με το «προπαρασκευαστικό έτος» θα μετατρέψει τα πρώτα έτη σε ένα ατέλειωτο εξεταστικό κέντρο.

2) Η κατάθεση του ειδικού μισθολογίου για τους πανεπιστημιακούς, το οποίο πιθανότατα θα επιβαρύνει επιπλέον τους ήδη μειωμένους μισθούς των καθηγητών/τριών. Επιπλέον, φαίνεται ότι όλο και περισσότερο θα πηγαίνουμε σε ένα μοντέλο ατομικής διαπραγμάτευσης στο επίπεδο των ΑΕΙ.

3) Η κυβέρνηση προωθεί τον περιβόητο πανεπιστημιακό «Καλλικράτη». Εξαγγέλλει συγχωνεύσεις ΑΕΙ και την κατάργηση δεκάδων πανεπιστημιακών Τμημάτων, ακόμα και ολόκληρων ΑΕΙ. Σε αυτή τη λίστα προγραφών το Πανεπιστήμιο Αιγαίου είναι ιδιαίτερα ψηλά, αν μάλιστα πιστέψουμε τις πρόσφατες (σκόπιμες) διαρροές στα Μ.Μ.Ε. (π.χ. «ΕΘΝΟΣ», 8/5/2011 & «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ», 11/5/2011).

Την ίδια στιγμή η κατασυκοφάντηση των δημοσίων πανεπιστημίων (και γενικά των Α.Ε.Ι.) δεν έχει τελειωμό. Πρόσφατα ο ειδικός γραμματέας Ανώτατης Εκπαίδευσης, δικαιολογώντας τις περικοπές, είπε ότι «τα πανεπιστήμια έχουν πολύ λίπος για να κάψουν», ενώ ο υφυπουργός στράφηκε κατά του Πανεπιστημίου Αιγαίου, όταν υποστήριξε ότι «δε σέβεται τον κόπο, τον ιδρώτα και το αίμα του φορολογούμενου»! Και ας μην ξεχνάμε τη βροχή δακρυγόνων και τα γκλομπ ενάντια στους πανεπιστημιακούς, τους φοιτητές και τους εργαζομένους στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου στις 23/2/2011, όπως και την εξίσου άγρια επίθεση στους φοιτητές του Πανεπιστημίου Αιγαίου στη Σύρο στις 21/03/2011.

Οι Πρυτανικές Αρχές των πανεπιστημίων αποδεικνύονται κατώτερες των περιστάσεων, αφού, ενώ τον περασμένο Δεκέμβρη απέρριψαν το κείμενο διαβούλευσης του Υπουργείου Παιδείας ως ανάξιο ακόμα και για «βάση διαλόγου», το οποίο «ανατρέπει θεμελιώδη χαρακτηριστικά του αυτοδιοίκητου των πανεπιστημίων», τον τελευταίο καιρό (βλ. Ψηφίσματα της Συνόδου των Πρυτάνεων τον περασμένο Φλεβάρη) εξαντλούνται στο να δηλώνουν την «ανησυχία» τους για τη διασφάλιση της λειτουργίας των Ελληνικών Πανεπιστημίων, και απλά «καλούν» (για πολλοστή φορά!...) την Κυβέρνηση να παράσχει πρόσθετη χρηματοδότηση με δεδομένη την οικονομική ασφυξία των ιδρυμάτων, ιδίως των περιφερειακών.

Ο ΣΥΡΙΖΑ Ν. Δωδεκανήσου θεωρεί πως μία οργανωμένη αντίσταση των πανεπιστημιακών, σε συντονισμό με το φοιτητικό κίνημα και με τις άλλες συνιστώσες της Πανεπιστημιακής Κοινότητας, αλλά και μαζί με όλους/ες τους/τις εργαζόμενους/ες, μπορεί να βάλει φρένο στα σχέδια οριστικής κατεδάφισης της δημόσιας και δωρεάν Ανώτατης Εκπαίδευσης! Μόνο μια οργανωμένη αντίσταση και πάλη ενάντια σε αυτήν την κυβέρνηση, ενάντια στην πολιτική της και ενάντια στο Μνημόνιο μπορεί να δώσει ελπίδα και να οδηγήσει στην νίκη.

ΣΕ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΘΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΑΡΟΝΤΕΣ & ΠΑΡΟΥΣΕΣ!