Ο Ν. Μυλωνάς για τις εκλογές στο Εμπορικό Επιμελητήριο
Οι εκλογές στο εμπορικό επιμελητήριο σε περιοδο οικονομικής κρίσης
Είναι ανάγκη να υπάρξει ιδεολογικός και πολιτικός πλουραλισμός
Α. Το πολιτικό θέμα των τελευταίων ημερών είναι οι εκλογές στο εμπορικό επιμελητήριο.
Αυτό που εντυπωσιάζει είναι ότι ενώ ζούμε σε σοβαρή οικονομική κρίση, τα ψηφοδέλτια που ζητούν την ψήφο των επαγγελματιών έχουν μόνο ισχυρό τοπικό στοιχείο, δεν έχουν κοινή Δωδεκανησιακή βάση και στερούνται κάποιου ιδεολογικού στοιχείου, ας πούμε δεξιά-κέντρο-αριστερά ή κεντροδεξιά-κεντροαριστερά-αριστερά, ούτε και έχουν κάποιο συγκεκριμένο πολιτικό στίγμα. Η κρίση όμως που ζούμε και πολύ πιο πολύ η διέξοδος εχει και ιδεολογικό και προγραμματικό περιεχόμενο. Το μνημόνιο εχει δημιουργήσει την βαση για συσπειρώσεις φίλο- και αντί-μνημονικών πολιτικων λύσεων. Η πολιτική διέξοδος με την μέθοδο του μνημονίου είναι σαφές ότι θα θύσει εκτός παραγωγής τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και θα δώσει ώθηση στις μεγάλες και ισχυρές που είναι συνήθως και ανταγωνιστικές επιχειρήσεις. Στα τοπικά προγράμματα που διαβάσαμε το ζήτημα αυτό παρακάμπτεται. Κι όμως αντί να τρωγόμαστε μεταξύ μας επιδιώκοντας την κατάργηση του ΔΗΦΟΔΩ, πρέπει να δούμε τον ρόλο των τραπεζών μέσα στην κρίση, των ολιγοπωλίων, των μεγάλων ομίλων που ασύδοτου εκμεταλλευόμενοι τους φυσικούς πόρους και την εργασία του ντόπιου πληθυσμού. Πρέπει να δούμε το επιμελητήριο ως φορέα εκσυγχρονισμού αντιλήψεων και διαδικασιών στην παραγωγή, αλλά και στην κατανάλωση και στην διανομή των κερδών, ΚΑΙ ταυτόχρονα και ως μηχανισμό άμβλυνσης των οικονομικών αντιθέσεων, παράγοντα αλληλεγγύης και στήριξης των μικρών επαγγελματιών. Κι αυτά για να μην είναι απλά συνθήματα προϋποθέτουν πράξεις. Για παράδειγμα το ΔΗΦΟΔΩ δεν πρεπει να καταργηθεί. Πρέπει όμως τα αλλάξει. Πρέπει να μην επιβαρύνει τους μικροεπαγγελματίες με τζίρο, ας πούμε κάτω από 100.000 ευρώ. πρέπει όμως να συνεχίσει να επιβαρύνει περισσότερο από ότι σήμερα τις μεγάλες ξενοδοχειακές επιχειρήσεις, τις τράπεζες, τον ΟΤΕ, τα μεγαλοκαταστήματα, τις επιχειρήσεις που έχουν έδρα εκτός Δωδεκανήσου κλπ. Άλλο παράδειγμα είναι σε συνεργασία με τον δήμο να βάλουν φραγμούς στο μέγεθος των επιχειρήσεων στο νησί μας, να επιβάλει αποστάσεις και να καθορίσει όρια στις επαγγελματικές δράσεις πχ all inclusive κλπ δημιουργώντας το έδαφος για να προστατευτεί η μικρή ατομική επιχείρηση.
Β. Τα μεγάλα κόμματα δεν έχουν εδώ και πολλά χρόνια την ικανότητα να συγκροτήσουν αμιγή παραταξιακά ψηφοδέλτια. Έτσι τα προηγούμενα χρόνια είδαμε συσπειρώσεις γύρω από πρόσωπα που κατάφερναν να συγκροτούν διακομματικά ψηφοδέλτια. Η πολιτική όμως του επιμελητήριου δεν άλλαξε. Κινούνταν στους ίδιους δρόμους της γενικότητας και της κοινωνικής ουδετερότητας, μη τολμώντας να αγγίξει τα όρια του εκαστοτε κυβερνητισμού και της κατεστημένης πολιτικής, παίρνοντας την μεριά των αδυνάτων. Το στάδιο ενότητας γύρω από ένα πρόσωπο εχει ξεπεραστεί, γιατί τα προβλήματα μεγάλωσαν. Ένα νέο στάδιο εμφανίστηκε. Αυτό που δημιουργεί την νέα συσσωμάτωση είναι η τοπικότητα. Όμως και εδώ βλέπουμε ότι το καλό της τοπικότητας που είναι να αποφύγουμε τον Ρόδο-κεντρισμό μπορεί να οδηγήσει σε μια από τα ίδια. Η ασάφεια στο ιδεολογικό και στο πολιτικό στίγμα του τοπικού ψηφοδελτίου που θα κερδίσει την διοικηση του παραρτήματος Κω, εμπεριέχει τον κίνδυνο της συνέχειας. Ευχόμαστε οι εκλεγμένοι να θέσουν από τα μέσα τα ζητήματα της οικονομικής διαφοροποίησης, του ότι δεν είναι όλοι ίδιοι μέσα στο επιμελητήριο. Ότι το επιμελητήριο δεν είναι για όλους το ίδιο! Ότι τέλος πάντων θα υπάρξει πλουραλισμός ιδεολογικός και πολιτικός για να τεθούν και να αντιμετωπιστούν ζητήματα που έχουν μεγαλώσει από την οικονομική κρίση και απειλούν το επίπεδο ζωής στο νησί μας.
Νίκος Μυλωνάς
