Ο ΣΥΡΙΖΑ για την επέτειο της 7ης Μαρτίου
Η επέτειος της 7ης Μαρτίου είναι για εμάς ,τους Δωδεκανήσιους , η σημαντικότερη ημέρα της νεότερης ιστορίας του τόπου μας.
Την ημέρα αυτή το 1948, κηρύχθηκε επισήμως η ένωση της Δωδεκανήσου με την υπόλοιπη Ελλάδα.
Τα νησιά της Δωδεκανήσου ήταν τελευταία περιοχή του ελλαδικού χώρου που ενσωματώθηκε στο νεοελληνικό κράτος.
Για τους Δωδεκανήσιους, η ημέρα αυτή ήταν ημέρα ελπίδας για μιά νέα αρχή με Ελευθερία, Δημοκρατία και Δικαιοσύνη σε ένα σύγχρονο κράτος που θα εξασφάλιζε στο λαό ειρήνη και ευημερία σε συνθήκες εθνικής ανεξαρτησίας.
Οι ελπίδες αυτές δεν δικαιώθηκαν από τα γεγονότα που ακολούθησαν.
Η πορεία των πραγμάτων από τότε μέχρι σήμερα στην Ελλάδα δεν ήταν πάντα ομαλή. Δημιουργήθηκε ένα κράτος διαπλοκής. Τα κάθε λογής συμφέροντα κυβέρνησαν, πολλές φορές με αντιδημοκρατικές μεθοδεύσεις, με ιδιοτέλεια και με πελατειακές σχέσεις που εξάντλησαν τους φυσικούς πόρους, κατέστρεψαν το περιβάλλον και τους ποραγωγικούς τομείς της οικονομίας, πούλησαν φθηνά την γη, τον ήλιο και τη θάλασσα και παρέδωσαν τον τόπο βορρά στα συμφέροντα των λίγων.
Ρωτάμε αλήθεια: «Πως μπορεί κανείς να πουλά ή να αγοράζει το γαλανό τ' ουρανού, την δροσιά της θάλασσας ή τη ζεστασιά της γης ;».
Ωστόσο ο Δωδεκανησιακός Λαός από αυτό το ανατολικό άκρο της χώρας, μέσα σ¨αυτές τις δυσκολίες, με αγώνα και εργασία κατάφερε να δημιουργήσει συνθήκες ανάπτυξης. Γιατί ο τόπος αυτός δεν είναι «οι κάμποι και τα ψηλά βουνά, δεν είναι ο ήλιος που χρυσολάμπει» είναι πάνω απ' όλα οι άνθρωποι που ζουν σ΄αυτόν τον τόπο.
Σήμερα όμως, στις συνθήκες επιβολής των μνημονίων και των διεθνών τοκογλύφων αυτό που νιώθει ο Δωδεκανησιακός Λαός, είναι ότι του έκλεψαν την ελπίδα της 7ης Μαρτίου 1948 και ετοιμάζονται να παραδώσουν τον τόπο στα ξένα ιδιωτικά συμφέροντα και στο κεφάλαιο, τους δε ανθρώπους των νησιών μας στην φτώχεια και την ανεργία. Η εθνική κυριαρχία αμφισβητείται και η δημοκρατική Ευρώπη των λαών κούφια λόγια. Ζούμε σε μιά ανάπηρη δημοκρατία.
Η δημόσια περιουσία που είναι κτήμα των Δωδεκανησίων βγαίνει στο σφυρί από τους κάθε λογής γραφειοκράτες και τεχνοκράτες στο όνομα της σωτηρίας της χώρας.
Τα εργασιακά δικαιώματα καταργούνται. Εχει κηρυχθεί ανηλεής πόλεμος κατά της εργασίας και των εργαζομένων!
Τα στοιχειώδη κοινωνικά δικαιώματα η υγεία, η εκπαίδευση, η συγκοινωνία, όλα τα κοινωνικά αγαθά υποβαθμίζονται και χάνουν τον δημόσιο χαρακτήρα τους.
Στη σημερινές λοιπόν συνθήκες η 7η Μαρτίου 2012 δεν προσφέρεται για εορτασμούς.
Δεν είναι ημέρα για παράτες, παρελάσεις και καταθέσεις στεφάνων, ενώπιον της εξέδρας- πασαρέλας όπου συνωστίζεται κάθε χρόνο η θλιβερή κουστωδία των κάθε λογής «επισήμων».
Είναι ημέρα-αφετηρία συλλογικών κινητοποιήσεων και ενωτικών και οργανωμένων αγώνων εναντίον των μνημονίων και των συνεπειών τους για την ανατροπή αυτού του σάπιου συστήματος εκμετάλλευσης του ανθρώπινου μόχθου και της δοτής και υποτελούς κυβέρνησης, για αξιοπρέπεια και ανάκτηση των εργασιακών και δημοκρατικών δικαιωμάτων, σε μιά Δωδεκάνησο ευημερούσα, σε μια Ελλάδα ανεξάρτητη, σε μια Ευρώπη των λαών.
Είναι ημέρα περισυλλογής και αυτογνωσίας γιατί «η πιό όμορφη θάλασσα είναι αυτή που δεν έχουμε ακόμα ταξιδέψει»
Το Γραφείο Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ νότιας Δωδεκανήσου
