Ο Νίκος Μυλωνάς για την πώληση δημοσίου κτήματος στο Μαρμάρι
Η ΔΗΜΟΣΙΑ ΓΗ ΔΕΝ ΠΟΥΛΙΕΤΑΙ γιατί αποτελεί την μοναδική και αναντικατάστατη βαση της αυτόνομης και ισόρροπης ανάπτυξης του νησιού μας με κοινωνική δικαιοσύνη.
Ξαναμπαίνει στο δημοτικό συμβούλιο σήμερα το θέμα της έκφρασης γνώμης για την πώληση δημοσίου κτήματος 5,5 στρεμμάτων στο Μαρμάρι, στην ξενοδοχειακή μονάδα '' Magic Life''. Την πρώτη φορά υπήρχε αρνητική άποψη του τοπικού συμβουλίου Πυλίου.
Αφού έγιναν όμως εκ μέρους του ''σοσιαλιστή Δημάρχου μας'' οι ''κατάλληλες κινήσεις'' το τοπικό άλλαξε γνώμη και σήμερα με ομόφωνη θετική του απόφαση μπαίνει προς επικύρωση στο δημοτικό συμβούλιο με αριθμό 37 στα 44 θέματα για να μην ακουστεί τίποτα!
Α) Το αίτημα και το πρόβλημα της επιχείρησης μπορεί και πρέπει να ικανοποιηθεί ΑΜΕΣΑ με ετήσια ή μακροχρόνια ενοικίαση του αναγκαίου σε αυτήν τμήματος της δημοσίας γης. Αυτό το πήγαινε-έλα του αιτήματος που από την πλήρη άρνηση περνά στην ομόφωνη αποδοχή ή δείχνει ανικανότητα ή είναι ύποπτη!
Β) Πρέπει να παραδεχτούμε ότι η μέχρι τώρα απουσία του Δημου από τον σχεδιασμό των χρήσεων και των προσφερόμενων υπηρεσιών, αλλά και από την προστασία του φυσικού τοπίου και της παράκτιας ζωής των παραλιακών εκτάσεων, εχει οδηγήσει τις επιχειρήσεις, (την κάθε επιχείρηση), στην διεκδίκηση δικών τους λύσεων, μέσω επεμβάσεων που φθάνουν από τις ισοπεδώσεις μέχρι την δημιουργία ιδιωτικών λιμένων, δημιουργώντας εκτεταμένους κλειστούς εδαφικούς θύλακες, που διασπούν τον χώρο σε μικρά φέουδα. Παρακάμπτοντας την αδράνεια και την αδυναμία των πολιτικων αρχών, δημιουργούν δικες τους υποδομές, θεμελιώνοντας ένα νέο επίπεδο διακρίσεων και κοινωνικού αποκλεισμού.
Γ) Όμως η πολιτικη θέση της δημοτικής αρχής σε μια εποχή που πουλιέται ότι το Ελληνικό Δημόσιο εχει θα έπρεπε να είναι διαφορετική. Σήμερα πωλούνται επισήμως το Αεροδρόμιο, η Μαρίνα, και Δημόσια κτήρια του νησιού μας. Ο Δήμος δεν μπορεί να εχει δυο πρόσωπα. Δεν μπορεί να αρνείται το μεν και να προωθεί το δε. Είναι υποκρισία και έλλειψη αρχών στην πολιτική. Είναι συνεχεία της πολίτικης που κάνει αναγκαίο και υποχρεωτικό όχι το λογικό, όχι την εξασφάλιση της ποιότητας ζωής στο βάθος του χρόνου, αλλά ότι προσωρινά βολεύει τον Δήμαρχο σήμερα, και ...τον Βουλευτή μέχρι χθες.
Δ) Η διαπιστωμένη αδυναμία της τοπικής δημοτικής αρχής να αξιοποιήσει δημόσιες παραλιακές εκτάσεις με ένα τρόπο που να στηρίζει συνολικά το τουριστικό προϊόν και την κοινωνία, δεν αποκλείει την μελλοντική ικανότητα των παιδιών μας να τα καταφέρουν. Αν όμως σήμερα πουλάμε, τότε τους δρομολογούμε συνθήκες ζωής εντός ενός πλαισίου πλήρους ιδιωτικοποίησης και εμπορευματοποίησης δημοσίων αγαθών όπως: γη, παραλία, θάλασσα, τοπίο, φύση, ζωή, αφήνοντας τους περιβαλλοντικά, οικονομικά και κοινωνικά ερείπια.
Ε) Έχουμε ένα πλεονέκτημα, την καταγραφή των δημοσίων γαιών λογω της ύπαρξης του κτηματολογίου, που αποτελεί τον συλλογικό πλούτο για την κοινωνία μας και που θα μπορέσει στα επόμενα χρόνια αφού, η χώρα ξεφύγει από την σημερινή αρρωστημένη κατάσταση, να αποτελέσει την μοναδική και αναντικατάστατη βαση της αυτόνομης και ισόρροπης ανάπτυξης του νησιού μας με κοινωνική δικαιοσύνη. Δεν συμφωνούμε ότι η θετική γνώμη πώλησης δημοσίας γης είναι κοινωνικά αποτελεσματικότερη λύση από την ενοικίαση.
--- Σε κάθε περίπτωση η έκφραση γνώμης του δημ. συμβ. εχει πολιτική σημασία και δεν μπορεί να αποκλείσει στο κράτος την πώληση δημοσίων γαιών. Είναι άλλο πράγμα όμως η τοπική κοινωνία να καταγράφει μέσω του Δ.Σ. την σύμφωνη γνώμη της και άλλο να αρνείται δείχνοντας ότι διεκδικεί αυτά που της ανήκουν. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η θέση και του κ. Καΐσερλη και της αντιπολίτευσης του κ. Κυρίτση στο θέμα αυτό αλλά και γενικότερα στα θέματα στρατηγικού σχεδιασμού για την ανάπτυξη του νησιού είναι ταυτόσημη. Εξαρτούν την διαχείριση των δημοτικών υποθέσεων όχι σε μία βαση αρχών: πχ Η ΔΗΜΟΣΙΑ ΓΗ ΔΕΝ ΠΟΥΛΙΕΤΑΙ, αλλά στην βαση της προσωπικής τους ανέλιξης πουλώντας φθηνό λαϊκισμό.
Για την Σ.Ε. Ν. Μυλωνάς
