Η Συμπαράταξη Ελπίδας για το σχέδιο νόμου για τη ρύθμιση χρεών από νοικοκυριά

Όλοι γνωρίζουμε το πρόβλημα των υπερχρεωμένων νοικοκυριών και μικρο-επιχειρήσεων. Ο καθένας μας έχει και ένα σύμπτωμα. Περιμέναμε κάποιες ευνοϊκές ρυθμίσεις. Οι υπερχρεωμένοι δεν είναι οι τεμπέληδες για να τους αγνοούμε. Οι περισσότεροι είναι θύματα του χρηματιστηριακού περιβάλλοντος που οι έχοντες τα κεφάλαια δημιούργησαν. Ενώ όμως είδαμε την κυβέρνηση να δημιουργεί άμεσα το ταμείο των 10 δις ευρώ για την ενίσχυση των τραπεζών (από τα 110 δις του δανειου σωτηρίας του ΔΝΤ και ΕΚΤ από την άλλη με καθυστέρηση και αρκετές εκπτώσεις σε σχέση με τις αρχικές υποσχέσεις-διακηρύξεις, έχουμε τώρα στη Βουλή το νομοσχέδιο για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά. Η κυβέρνηση είχε δεσμευτεί ότι θα ήταν ένα από τα 5 πρώτα νομοσχέδια της με πολλές ευνοϊκές ρυθμίσεις. Ερχόμενη στην υλοποίηση με καθυστέρηση 8 μηνών υπό την σκιά του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, είναι αναμενόμενο ως ένα βαθμό να είναι κάτω των προσδοκιών των ελπιζόντων. Τα πράγματα όμως είναι πολύ πιο άσχημα! Που είναι οι ευνοϊκότατα; Το βασικό ζήτημα των υπερχρεωμένων είναι τα ''πανωτόκια''. Το νομοσχέδιο νομιμοποιεί όλες τις δυσβάστακτες υπερχρεώσεις θέτοντας ως βάση διαπραγμάτευσης το συνολικό ποσό κεφαλαίων +τόκων, εμπλέκοντας την δικαστική αρχή στην ρύθμιση τους! Αποφεύγει να πάρει ευθύνες ρύθμισης όπως έκανε με τις τράπεζες! Σκοπίμως η κυβέρνηση αποφεύγει να επιβάλει μια ευνοϊκή πολιτική ρήτρα ως βάση επαναδιαπραγμάτευσης του χρέους των υπερχρεωμένων προς τις τράπεζες. Από κει και πέρα μια μόνο φράση ταιριάζει στο νομοσχέδιο: άνθρακες ο θησαυρός! Ας δούμε κάποιες λεπτομέρειες
1. Υιοθετήθηκε η κατάργηση της υποχρέωσης του οφειλέτη να αποπληρώσει το 10% των συνολικών οφειλών του για να μπει στη ρύθμιση. Το όριο είχε θεωρηθεί χαμηλό και το τελικό κείμενο αφήνει το αρμόδιο δικαστήριο να ορίσει το αντίστοιχο όριο, ανάλογα με την περιουσιακή κατάσταση του οφειλέτη!
2. Ο οφειλέτης που μπαίνει στη ρύθμιση αναλαμβάνει την υποχρέωση να καταβάλλει κάθε μήνα και για χρονικό διάστημα 4 ετών ένα μέρος του εισοδήματός του στους πιστωτές. Το ποσόν που θα καταβάλει καθορίζεται από το δικαστήριο με βάση τα εισόδημά του και αφού ληφθούν υπόψη οι βιοτικές ανάγκες του ιδίου και των προστατευομένων μελών της οικογενείας του. Το δικαστήριο μπορεί να απαλλάξει τον οφειλέτη από την υποχρέωση να καταβάλει μηνιαία ένα ορισμένο ποσόν, σε περίπτωση π. χ. ανεργίας ή προβλημάτων υγείας, επανεξετάζοντας, όμως, κάθε φορά την κατάσταση μετά από 6 μήνες.
3. Για την ικανοποίηση των πιστωτών προβλέπεται η ρευστοποίηση της περιουσίας του οφειλέτη, στον οποίο, ωστόσο, δίνεται η δυνατότητα να εξαιρέσει από τη ρευστοποιήσιμη περιουσία την κύρια κατοικία του, αποπληρώνοντας το 85% της εμπορικής της αξίας ( μα που θα τα βρει;). Η εξόφληση γίνεται με ευνοϊκό επιτόκιο και με δυνατότητα περιόδου χάριτος, για χρονικό διάστημα που μπορεί να φθάνει μέχρι 20 έτη. Το νομοσχέδιο προβλέπει την αναστολή της διαδικασίας αναγκαστικής εκτέλεσης, εφ' όσον ο οφειλέτης υποβάλει αίτηση υπαγωγής στη ρύθμιση, ενώ στην περίπτωση των στεγαστικών δανείων θα πρέπει να καταβάλει τη δόση ενήμερης οφειλής!
4. Αρμόδιο δικαστήριο ορίζεται το Ειρηνοδικείο του τόπου όπου κατοικεί ή διαμένει ο οφειλέτης, το οποίο δικάζει την υπόθεση μέσα σε έξι μήνες από την κατάθεση της αίτησης. Ο συμβιβασμός ενώπιον του δικαστηρίου είναι δυνατόν να επιτευχθεί ακόμη κι αν δεν συμφωνούν όλοι οι πιστωτές, αλλά συμφωνούν μόνο πιστωτές με απαιτήσεις που υπερβαίνουν το ήμισυ των οφειλών.
5. Της κατάθεσης αίτησης στο Ειρηνοδικείο προηγείται η προσπάθεια εξωδικαστικού συμβιβασμού, την οποία αναλαμβάνει ο Συνήγορος του Καταναλωτή, ο Τραπεζικός Μεσολαβητής, η Επιτροπή Φιλικού Διακανονισμού που λειτουργεί σε κάθε νομαρχία, οι Ενώσεις Καταναλωτών, οι δικηγόροι ή άλλος δημόσιος φορέας που συνδράμει καταναλωτές σε ζητήματα υπερχρέωσης (ποιοι ειναι αραγε;).

Νίκος Μυλωνάς