Η Συμπαράταξη Ελπίδας για τις κινητοποιήσεις ιδιοκτητών φορτηγών

Α. Το γεγονός της περασμένης εβδομάδας ήταν η απεργία των ιδιοκτήτων μεταφορικών μέσων δημοσίας χρήσης του νησιού μας, που διεκόπη με την επιβληθείσα επιστράτευση από την κυβέρνηση.
Επισκεφτήκαμε τον χώρο συγκέντρωσης τους και συζητήσαμε μαζί τους τα προβλήματα τους. Διαμαρτύρονταν χωρίς να δημιουργήσουν προβλήματα σε άλλες παραγωγικές τάξεις ενώ με δική τους πρόταση ο εφοδιασμός καυσίμων στο νησί μας γίνονταν κανονικά. Ζητούσαν το αυτονόητο. Μια μεταβατική διαδικασία κι όχι μια βίαιη εξόντωση όπως αυτή που προωθεί η κυβέρνηση.
Κατανοούν μετά και από τόσες δυσμενείς επιπτώσεις που βλέπουν στις τάξεις των μικρομεσαίων στο νησί μας τα τελευταία 15 χρόνια, ότι είναι τα θύματα των αλλαγών που υπό το πρόσχημα της απελευθέρωσης των αγορών προωθούνται βίαια μέσω του γνωστού Μνημονίου. Ενός συμφώνου που στόχος του είναι εξάρθρωση του υπάρχοντος ελληνικού οικονομικού συστήματος που στηριζόταν στην μικρή οικογενειακή επιχείρηση, στην αυτοαπασχόληση εν γένει, στον μικρό ιδιοκτήτη κινητών και ακινήτων.

Β. Υπήρχαν εναλλακτικές λύσεις; Φυσικά.
---Αντί η πολιτική τάξη να πει ένα «συγγνώμη» για την κατάσταση των στρεβλών κινήτρων που αυτή δημιούργησε για πολλά χρόνια με σκοπό την εξαγορά ψήφων, προχωρά στην επικίνδυνη λογική για την οικονομία του «κοινωνικού αυτοματισμού». Η κυβέρνηση ελέγχεται γιατί δεν φροντίζει να οργανώσει την διάδοχη κατάστασης σεβόμενη τους θιγομένους στην μετα-απελευθέρωση εποχή, όπως προβλέπεται άλλωστε στα βιβλία πολιτικής οικονομίας. Να μερικές ιδέες:
1. Οι νεοεισερχόμενοι στο επάγγελμα θα μπορούσαν να καταβάλλουν ένα ετήσιο τέλος που να ανέρχεται σε ένα ποσοστό επί του κύκλου εργασιών τους ή που ορίζεται ως μια εφάπαξ καταβολή κατά έτος ή είναι συνδυασμός αυτών των δύο. Τα έσοδα από αυτό το τέλος θα αποδίδονται στους υφιστάμενους κατόχους των αδειών. Το τέλος αυτό θα καταργηθεί αυτόματα έπειτα από διάστημα π.χ. 10 -15 ετών.
2. Μπορεί να επιβάλλεται ένα τέλος επί της αξίας όλων των μεταφορών, το οποίο θα εισπράττουν οι δικαιούχοι κάτοχοι των παλαιών αδειών μειούμενο κατά ένα ποσοστό ανά πενταετία έως την πλήρη εξάλειψη.
3. Οι κάτοχοι υφιστάμενων αδειών θα μπορούσαν να λάβουν μια μείωση φορολογικού συντελεστή για π. χ. 10 - 15 χρόνια μπορεί να είναι μέρος της διαδικασίας αποζημίωσης.
4. Οι κάτοχοι των πιο ακριβών υφιστάμενων αδειών μπορεί να λάβουν μια εφάπαξ επιχορήγηση π.χ. 10.000 ευρώ τον χρόνο για 5 χρόνια (για 10.000 φορτηγά, κόστος 100 εκατ. ευρώ τον χρόνο στο προϋπολογισμό για 5 χρόνια)...

Γ. Ο νησιωτικός χαρακτήρας της περιοχής μας θα επέβαλλε ένα κάποιο ιδιαίτερο πλέγμα προστασίας των οικογενειακών επιχειρήσεων με παρεμβάσεις των Δήμων και των Βουλευτών μας, με αντικίνητρα άλωσης της τοπικής αγοράς των μεταφορών από τις μεγάλες εταιρείες που θα τις μονοπωλήσουν σε λίγα χρόνια, όπως έγινε με τις θαλασσιές και τις αεροπορικές μεταφορές που μας επιβαρύνουν υπέρογκα, μετά την απελευθέρωση τους.
Εκφράζοντας τους την συμπαράσταση μας, μας διατύπωσαν μια σειρά δημοτικών κυκλοφοριακών ζητημάτων που αντιμετωπίζουν, που θα τα υποβάλουμε στις αρμόδιες υπηρεσίες.
Για την ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ ΕΛΠΙΔΑΣ
Σ. Τούλας, Δ. Βαγγέλης Νίκος Μυλωνάς