Συμπαράταξη Ελπίδας: Πολλά και δύσκολα μπορούν να αντιμετωπιστούν με την κατάλληλη συλλογική προσπάθεια

Αύγουστος και το νησί μας φιλοξενεί πολύ κόσμο! Τα χαμόγελα έχουν επιστρέψει στα χείλη των επαγγελματιών και των εμπόρων.

-Καλά είναι τα πράγματα τώρα! Αλλά πόσο θα κρατήσει;

-Δεν θέλουμε τόσο πολύ κόσμο για τόσο λίγο διάστημα! Θέλουμε λιγότερο για μεγάλο χρονικό διάστημα! Οι συζήτηση πάντα γυρνά στο σύστημα τουρισμού, στο γνωστό all inclusive.

-Δεν μπορεί να μπει κάποιο χέρι;

Είναι δύσκολο. Είναι θέμα της αγοράς, κι όπως γνωρίζουμε η ''απελευθέρωση της αγοράς'' είναι κορωνίδα του συστήματος, που μπροστά της υποκλίνονται η σημερινοί πολιτικοί, πλην εξαιρέσεων.

Εφ όσον δεν μπορούμε με τους σημερινούς συσχετισμούς της πολιτικής να θεσμοθετήσουμε περιοριστικά μέτρα πρέπει να κινηθούμε διαφορετικά. Το all inclusive δεν αντιμετωπίζεται με εξαγγελίες τύπου Νικητιάδη. Μπορεί να αντιμετωπιστεί μόνο με συλλογική προσπάθεια!

Ο τουρίστας πρέπει να αποκτήσει εμπιστοσύνη στο νησί, στους ανθρώπους, στην τοπική αγορά.

Πρέπει να έρχεται για την πόλη, το χωριό και τον τόπο και όχι για το ξενοδοχειακό πακέτο. Γι αυτό η πόλη, ο οικισμός, η θάλασσα, ο τόπος μας θα πρέπει να είναι πολύ φιλικός και ελκτικός. Τόσο που να τον κρατάει και όχι να τον αποδιώχνει.

Αυτό απαιτεί οργάνωση και σχεδιασμό. Απαιτεί πολιτική παρέμβαση.

Πρώτα στον ανθρώπινο παράγοντα. Να μάθουμε να δουλεύουμε με το τοπικό και το εθνικό προϊόν. Να γνωρίζουμε τι είναι και πως παρέχονται υπηρεσίες ποιότητας. Επαγγελματισμός με ποιότητα (που ήταν και παραμένει χαμηλή), καλό σέρβις, χαμηλές τιμές. Να μην φοβάται ότι θα του την φέρουν. Να σταματήσουμε τις λάθος συνήθειες μας, όπως το να πηγαίνουμε με το αυτοκίνητο στο μαγαζί μας κλπ.

Μετά απαιτούνται παρεμβάσεις: Απελευθέρωση των κοινοχρήστων χώρων και ανάδειξη των εμπορικών δρόμων. Εκτεταμένες πεζοδρομήσεις. Ενοποιήσεις αρχαιολογικών χώρων. Πολιτιστικές διαδρομές. Τοπικά και Διεθνή πολιτιστικά γεγονότα κράχτες (συναυλίες, φεστιβάλ, αθλητικά γεγονότα που να υπερβαίνουν τα στενά όρια). Συγκοινωνία αποτελεσματική και γρήγορη. Παρκινγκ έξω από τα κέντρα. Ευπρεπισμός όλων των κοινόχρηστων χώρων. Να μην υπάρχει ψεγάδι στο μάτι (πχ ιδιωτικό οικόπεδο απέναντι από Αλεξάνδρα). Παραλίες καθαρές κλπ.

Είναι αυτά που θα κάνουν τον τουρίστα να μην θέλει να γυρίσει στο ξενοδοχείο και ας είναι in.

Αν μάλιστα βρούμε και κουράγιο να επαναφέρουμε την διάσταση της ανθρώπινης επαφής που χάθηκε με την έξαρση του μαζικού τουριστικού φαινομένου, τότε ακόμα καλύτερα!

---Περπατάμε καθημερινά την Οδό Κανάρη. Έναν από τους 2-3 εμπορικούς δρόμους της Κω. Έγινε μια καλή παρέμβαση. Θα μπορούσε να είναι καλύτερη. Μπορεί να γίνει καλύτερη. Άλλοι την αμφισβήτησαν.

Εμείς θα επιμείνουμε στην συλλογική δράση και αντίδραση. Βλέπουμε για παράδειγμα ότι πολλοί καταστηματάρχες έχουν υιοθετήσει το δένδρο που είναι μπροστά τους. Έχουν φυτέψει βασιλικούς, λουλούδια, γρασίδι στις αρτάνες τους και τα περιποιούνται. Αυτή η φροντίδα φαίνεται. Μάλιστα είναι πιο εντυπωσιακή εκεί που ο διπλανός έχει βγάλει και το δένδρο! Έχει βάλει κυβόλιθους γιατί τον εξυπηρετούν. Έχει καλύψει την αρτάνα με μπετόν ή με αλουμίνιο ή ξύλο για να περπατείται! Κάποιοι δεν βγάζουν τα σκουπίδια τους παρά μόνο αργά την νύχτα από το μαγαζί του, και μάλιστα τα πάνε στους πιο απομακρυσμένους κάδους. Άλλος βάζει τον κάδο μέσα στην πρασιά του σε αντίθεση με άλλους που τους σπρώχνουν στο πεζοδρόμιο ή στον ποδηλατόδρομο! Έπρεπε να υπάρχει ένας κανονισμός και μια αστυνόμευση στο βασικό αυτό εμπορικό δρόμο. Kαλύτερο θα ήταν μια μορφή σωματείου των εμπόρων και των κατοίκων του δρόμου ώστε οι ίδιοι να προτείνουν βελτιώσεις και να απαιτήσουν αλλαγές που εμείς δεν γνωρίζουμε. Πολλά και δύσκολα μπορούν να αντιμετωπιστούν με την κατάλληλη συλλογική προσπάθεια.

Για την ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ ΕΛΠΙΔΑΣ

Σ. Τούλας, Δ. Βαγγέλης, Νίκος Μυλωνάς