Συμπαράταξη Ελπίδας - Δημοτικές εκλογές: η λύση είναι στα χέρια των πολιτών κι όχι του χρίσματος
Α. Η κοινωνία του νησιού μας βαδίζει σκεπτική, διστακτική και απρόθυμη προς τις επόμενες δημοτικές εκλογές.
Σχήματα παρουσιάζονται, οι παράγοντες κινούνται, μα δεν συναντούν την ανταπόκριση περασμένων εποχών. Τα οικονομικά προβλήματα είναι τεράστια. Οι προοπτικές δυσοίωνες. Τα εισοδήματα συνεχώς μειούμενα. Οι συλλογικές προσδοκίες από την πολιτική ελάχιστες. Ατομικές φιλοδοξίες, κρυφοί ή φανεροί πόθοι με ιδιοτέλειες και ωφελιμιστικές προεκτάσεις, συναντώνται με τις αρχηγικές εμφανίσεις στα υπό συγκρότηση ψηφοδέλτια.
Β. Πολύς λόγος γίνεται στον τοπικό τύπο για το χρίσμα του κυβερνώντος κόμματος. Δυσανάλογος με το κοινωνικό ενδιαφέρον. Όμως τι σημαίνει χρίσμα στις μέρες μας, όταν οι οργανώσεις του ΠΑΣΟΚ δεν λειτουργούν και η ιδιότητα του μέλους δεν σηματοδοτεί κάτι σε επίπεδο ιδεολογίας ή προγράμματος και θέσεων στα προβλήματα μας; Όταν δεν συνέρχονται τα μέλη και δεν συζητούν; Όταν γίνεται μια συγκέντρωση σε κάθε προ-εκλογική περίοδο για να μαζευτούν οι ψήφοι; Ουσιαστική άρθρωση, δικτύωση μεταξύ πολιτών-κομματικών μελών-οργάνωσης βάσης- περιφερειακών και κεντρικών οργάνων δεν υπάρχει. Το ΠΑΣΟΚ στο νησί μας είναι έκφραση ενότητας συμφερόντων που έχουν μορφοποιηθεί γύρω από συγκεκριμένους παράγοντες που έχουν σχέση με την διαχείριση της εξουσίας. Τους βουλευτές, τους δημάρχους και τους δημοτικούς συμβούλους και τα κομματικώς επιλεγμένα στελέχη της δημόσιας διοίκησης. Η ενότητα είναι επίπλαστη, προσχηματική, επιφανειακή. Το κόμμα ΠΑΣΟΚ έχει χάσει την επιρροή του. Επιρροή έχουν τώρα τα πρόσωπα. Αυτά δημιουργούν διαπροσωπικές σχέσεις και συμμαχίες ανάλογα με τις ατομικές τους επιδιώξεις! Υπάρχει πληθώρα ατομικών τακτικών που συνευρίσκονται περιπτωσιακά σε κοινές στρατηγικές κατάκτησης θέσεων διαχείρισης κρατικού χρήματος (με την γνωστή ασυδοσία..). Έτσι οι τοπικές συμμαχίες είναι πλαδαρά και ασαφή μορφώματα που πλησιάζουν τις δημοτικές εκλογές με γενικές και απροσδιόριστες προτάσεις που η διαμόρφωση τους ανατίθεται στον επικεφαλή. Δεν υπάρχουν τοπικές συλλογικές επιδιώξεις ΠΑΣΟΚ! Υπάρχουν αυτονομημένες φιλοδοξίες! Στο νησί μας αυτή την μεταβατική περίοδο μορφοποιούνται 2 μπλοκ γύρω από τον τέως και τον νυν δήμαρχο πόλεως Κω. Κανένας τους δεν σηματοδοτεί μια νέα πολιτική. Έναν εκσυγχρονισμό. Ένα ξεπέρασμα του παλιού και μια ανάδειξη του νέου. Δεν προτείνουν αλλαγές. Δεν ανοίγουν δρόμους. Μιλούν για το παρελθόν και συναλλάσσονται με αυτό. Ο τέως προπαγανδίζει να φύγει ο νέος που είναι ντροπή για τον τόπο μας! Ο νυν εξορκίζει τον παλιό που αν ξαναρθεί θα επιστρέψει ως φάντασμα και ως πισωγύρισμα! Ιδεολογικά δεν απέχουν. Ομνύουν γενικόλογα στο καλό ΠΑΣΟΚ και στηρίζονται στον εργολαβισμό! Στο ποιος έκανε ποιο πολλά έργα! Υπηρέτησαν και υπηρετούν σταθερά το ίδιο πρότυπο παράγωγης δημοτικής πολιτικής. Δουλεύουν με την επεκτατική και εντατική εκμετάλλευση του νησιού και των φυσικών μας πόρων. Αδιαφορούν για τους ανθρώπους και τα εισοδήματα τους, αφού δεν μιλούν για το μοντέλο συγκέντρωσης και συγκεντροποίησης της τοπικής παράγωγης, που οι ίδιοι συνέβαλαν να γίνει όπως έγινε. Αφού περά από το ''κλάμα'' τους για τους μικρομεσαίους αφήνουν ασχολίαστο κάθε κυβερνητικό μέτρο που προωθεί την μεγάλη επιχειρηματική δραστηριότητα σε βάρος του τοπικού μικροαστικού και μικρο-εμπορικού συμφέροντος. Αυτή είναι η αλήθεια. Άρα το χρίσμα δεν είναι πιά ένας κοινωνικός και πολιτικός δεσμός που να δικαιολογείται η επίκληση του, σήμερα!
Γ. Από το 1974 μέχρι το 1982 υπήρχε η τάση να ψηφίζουν οι πολίτες πιο ριζοσπαστικά απ ότι στις βουλευτικές εκλογές, αξιολογώντας την κινηματική ζωντάνια των υποψηφίων. Σαν αποτέλεσμα της παντοκρατορίας του ΠΑΣΟΚ από το 1986 και μετά είχαμε την πλήρη κομματικοποίηση. Τελευταία εφαρμόστηκαν και λογικές δικομματικών παραγόντων που θόλωναν την στενή κομματικοποίηση, χωρίς να οδηγούν σε νέες πολιτικές.
Δ. Σήμερα είναι μια εποχή αλλαγών. Οι όροι λειτουργίας της τοπικής αυτοδιοίκησης έχουν αλλάξει. Ο δήμαρχος και η νέα δημοτική αρχή έχει την δυνατότητα να διαχειριστεί σοβαρά ζητήματα. Ζητήματα ανάπτυξης και κοινωνικής πολιτικής χωρίς την κρατική κάλυψη. Υπό τον στενότερο κυβερνητικό έλεγχο στα αν πληρούνται οι στόχοι του μνημονίου και του ΔΝΤ. Θα πρέπει να διαπραγματευτεί τα δημοτικά έσοδα όχι τόσο με τα πενιχρά οικονομικά του λαού, όσο με αυτά των μεγάλων επιχειρήσεων που συγκεντρώνουν όλα τα τοπικά κέρδη στα χαρτοφυλάκια τους. Αν δεν το πράξει και αδιαφορήσει θα είναι επιβαρυντικό για όλους μας.
Ε. Σε αυτή την νέα εποχή αναζητήσαμε συμμάχους για να βάλουμε μαζί σε εφαρμογή την αναγκαία πολιτική. Υπάρχει όμως σοβαρό στάγγωμα. Τα πρόσωπα φάνηκαν δέσμια των λογικών του παρελθόντος. Δεν τόλμησαν. Τώρα η λύση είναι στα χέρια των πολιτών. Όχι του χρίσματος.
Νίκος Μυλωνάς
