Ο μηχανισμός γένεσης του σεισμού της 11ης Μαρτίου

-γράφει ο Γεωδίφης*-

Την 11η Μάρτη του 2011 ένας τρομερός σεισμός μεγέθους 8,9R συνέβη κοντά στην ανατολική ακτή του Χονσού- Ιαπωνίας, ως αποτέλεσμα κίνησης ανάστροφων ρηγμάτων κοντά στην ζώνη καταβύθισης στο όριο όπου συναντούνται η πλάκα του Ειρηνικού με την πλάκα της Βόρειας Αμερικής.

Στο γεωγραφικό πλάτος αυτού του σεισμού, η πλάκα του Ειρηνικού κινείται περίπου προς τα δυτικά σε σχέση με την πλάκα της Βόρειας Αμερικής με ταχύτητα 83 χιλιοστά / έτος. Η πλάκα του Ειρηνικού κινείται, κάτω από την Ιαπωνία στην ιαπωνική τάφρο, και βυθίζεται δυτικά κάτω από την Ευρασία.

Η θέση, το βάθος, και ο μηχανισμός γένεσης του σεισμού της 11ης Μαρτίου μας λένε ότι το γεγονός έχει επέλθει εξαιτίας των ανάστροφων ρηγμάτων που συνδέονται με την ζώνη καταβύθισης κατά μήκος αυτού του ορίου πλάκας. Σημειώστε ότι ορισμένοι συγγραφείς χωρίζουν την περιοχή αυτή σε διάφορες μικροπλάκες που καθορίζουν από κοινού τις σχετικές κινήσεις μεταξύ των μεγαλύτερων πλακών (Ειρηνικού, Βόρειας Αμερικής και της Ευρασίας).Αυτές περιλαμβάνουν τις μικροπλάκες Okhotsk και Amur που είναι, αντιστοίχως, μέρος της Βόρειας Αμερικής και της Ευρασίας.

Ο σεισμός της 11ης Μάρτη είχε προηγηθεί από μια σειρά μεγάλων προσεισμών κατά τη διάρκεια των δύο προηγούμενων ημερών, που άρχισαν στις 9 Μαρτίου με ένα σεισμικό γεγονός μεγέθους Μ 7.2R που εκδηλώθηκε περίπου 40 χλμ μακριά από τον σεισμό της 11ης Μαρτίου, και συνεχίζοντας με άλλους 3 σεισμούς άνω των 6 ρίχτερ που έγιναν την ίδια ημέρα.

Η ζώνη καταβύθισης της ιαπωνικής τάφρου έχει δώσει 9 σεισμούς μεγέθους 7R ή μεγαλύτερους από το 1973. Ο μεγαλύτερος από αυτούς ήταν ένας σεισμός μεγέθους 7,8R που έγινε περίπου 260 χιλιόμετρα βόρεια από εκείνο της 11ης Μαρτίου, τον Δεκέμβριο του 1994, και προκάλεσε τρεις θανάτους και 700 περίπου τραυματισμούς. Τον Ιούνιο του 1978, ένας σεισμός 7,7 R , 35 χιλιόμετρα προς τα νοτιοδυτικά, προκάλεσε 22 θανάτους και πάνω από 400 τραυματισμούς.

* Γεωδίφης με πληροφορίες από το USGS