Κυριακή: *ακούγοντας: Low – Last night i dreamt that somebody loved me

Κυριακή, ακόμα με τις πιτζάμες αν και ξύπνια εδώ και ώρες.

Είναι αυτή η ψευδαίσθηση, του αν μείνω με τις πιτζάμες, η μέρα δεν θα αρχίσει επομένως και δεν θα τελειώσει ποτέ.  Παραμένεις ακίνητος μέσα στο μαλακό και ζεσταμένο από το ίδιο σου το σώμα ύφασμα, μη ξεγελιέσαι, έμβρυο δεν ξαναγίνεσαι.

Η Κυριακή κρύβει μοναξιά. Μεσημέρι Κυριακής το μεγάλο οικογενειακό τραπέζι, επιβεβλημένη συνθήκη για να νομίζεις ότι ανήκεις κάπου ή τελικά αφορμή για να βγάλεις τις πιτζάμες και να σε κοροιδέψεις ότι η μοναξιά τελείωσε; Υπνωτισμένες Κυριακές, με γεύση καφέ και ξεχασμένου στα χείλια τσιγάρου. Με τα όνειρα ακόμα στα μάτια μα πιότερο πάνω στα χέρια ακουμπισμένα, μπας και τολμήσεις να τα αγγίξεις.

Μουδιασμένη Κυριακή, γιατί όσο και να προσπαθείς, δεν ξέρεις τί κρύβω σήμερα μέσα από τη γκρι πιτζάμα, κάτω από το δέρμα μου, κυλάει με τόση ορμή η Κυριακή ψάχνοντας να βρει την έξοδο κινδύνου. Ίσως σου φανεί χρήσιμη τούτη ΄δω η πληροφορία: Ψάξε για το exit, τί κι αν θέλει αλλαγή το φωτάκι της, ψηλάφισέ με και θα με βρεις να περιμένω να κλείσουμε την πόρτα κι ετούτης της Κυριακής.

ν.κ.