Σαββάτο ακούγοντας "There is a Ghost" by Marianne Faithfull

Πόσο παρελθόν κουβαλάς μέσα σου;  Μέτρα τους παρατημένους σε μια γωνιά εαυτούς σου εδώ και τώρα.

Βρίσκονται σʼ ένα παλιό ξύλινο κουτί ή σ΄ένα συρτάρι που ποτέ δεν ανοίγεις. Αποτυπωμένοι μέσα στην ακινησία των ξεθωριασμένων φωτογραφιών. Πήγαινε στον καθρέφτη και δες σε. Οι γραμμές στο μέτωπό σου σαν τα κύματα που τα δάμαζες μικρός. Οι σκουρωποί κύκλοι γύρω από τα μάτια σου σαν τις σκιές που πέφτανε όταν σουρούπωνε και σε φόβιζαν. Το στόμα σου ξεχειλωμένο στις άκρες σαν να λυγίζει από το βάρος των τόσο χαμογέλων που έδωσες ξέγνοιαστα κάποτε.  Το βλέμμα σου σαν νʼ αντίκρυσε μόλις ένα φάντασμα. Όσο και να σε κρύβεις κάτω από παλιά λευκά σεντόνια, σκονίζεσαι, παλιώνεις, ξεχνιέσαι, αφήνεσαι.  Οι τζούφιες υποσχέσεις δεν κατευνάζουν κανενός τον θυμό. Οι κόρες των ματιών μου στοίχειωσαν από εσένα.

Ένας αραχνιασμένος ιστός ανάμεσά μας. Θύμησέ μου ποια είμαι.

ν.κ.