Κυριακή, ακούγοντας Our love is easy by Melody Gardot

Είναι η μέρα μετά τη μεθυσμένη νύχτα. Το αλκοόλ κυλά μέσα στις φλέβες ενώ ο εγκέφαλος επιπλέει σαν σημαδούρα σε τρικυμία. Το σώμα κουρασμένο λες και πάλευε να κρατηθεί στην επιφάνεια και τώρα εξουθενωμένο ψάχνει να κουρνιάσει οπουδήποτε μπορεί.

Θα ήθελα να σου πω ότι όλα είναι εύκολα, ότι αρκεί να δεις ξεκάθαρα αυτό που νοιώθεις για να αφεθείς σε αυτόν που ονειρεύτηκες να αγαπήσεις και να δωθείς για το ʽαπό ΄δω και πέραʼ. Δεν ξέρω να στο πω όμως, γιατί η λογική  μου λέει ότι όσο και να ξεθολώνω κι ακέραια να τολμώ να δω, η αγάπη αφορά και τον άλλον. Ξέρω ότι βρέχει, ότι μου λείπεις, αλλά ότι υπάρχει το από ΄δω και πέρα, μα που είναι σαν να περπατάω μόνη στο δάσος τη νύχτα. Έτσι και χθες, όταν έτρεξα στον κήπο για να βρω μερικές εύκολες ανάσες, αντί για αυτές ήρθα αντιμέτωπη με τον χειρότερο εχθρό μου. Σταστισμένη κάθησα στο χώμα, μετά έγειρα το κεφάλι μου πίσω και προς στιγμή δεν με ένοιαζε αν αποκοιμιόμουν εκεί. Κουβαλώ θλίψη σήμερα κι αν οι λέξεις φαίνονται παράταιρες δεν με νοιάζει. Μακάρι η αγάπη να ήταν εύκολη. Δεν είναι ρε γαμώτο.

ν.κ.