Σαββάτο, ακούγοντας Free by Cat Power

Το κάθε όνομα κουβαλά και μια ιστορία κι είναι βαρύ το φορτίο όταν κουβαλάς κάτι από σοφία, γαλήνη, ευτυχία, ελευθερία, ζωή, κλπ. Πώς τα βγάζεις πέρα αν σε λένε έτσι στις μέρες μας; Η προδοσία της ταυτότητάς σου σαν βιοχλαπάτσα στη μούρη. Τι μου τσαμπουνάς περί ελευθερίας όταν εσύ ο ίδιος δεν βλέπεις πέρα από τη μύτη σου;

Το σιχάθηκα όταν με αποκαλούσες αποκλειστικά και μόνο: «αγάπη, μωρό, ζουζούνι» με το παντελώς άκυρο και προσβλητικό «μου» για κατάληξη. Βλέπεις, δεν φοβάμαι το όνομά μου κι οφείλεις να το σέβεσαι. Η συμβουλή μου είναι να καταλάβεις ότι κανείς δεν ανήκει σε κανέναν κι αν αρχίσεις να λες δυνατά το όνομά μου, ίσως κατανοήσεις κάποια από τα συστατικά της υπάρξεώς μου. Δεν χαρίζεται κανείς σε κανέναν για αυτό μην σε σπαταλάς έτσι άσκοπα. Πάλι καλά που δεν με λένε Ελευθερία, γιατί θα ένοιωθα παντελώς στα χαμένα αυτόν τον καιρό με την επιβολή τόσης κτητικότητας. Λες και μπαίνει ο καθένας από εμάς, με βίαιο τρόπο, στο φτιαγμένο στα μέτρα του κελί. Πάλι καλά που μπορώ να την σκαπουλάρω ακόμα, μιας και «προσέχω, για να έχω».

ν.κ.