Άπλωνα τη μπουγάδα αποφεύγοντας μια μέλισσα που με τριγύριζε. Αντʼ αυτής, μια τσουκνίδα μου χάιδεψε το πόδι. Το τραχύ της άγγιγμα που προκαλεί, το ξεχασμένο από τα παλιά, κάψιμο στο σημείο επαφής. Είναι αυτό που λένε από αλλού το περιμένεις κι από αλλού σου έρχεται.

Είναι η μέρα μετά τη μεθυσμένη νύχτα. Το αλκοόλ κυλά μέσα στις φλέβες ενώ ο εγκέφαλος επιπλέει σαν σημαδούρα σε τρικυμία. Το σώμα κουρασμένο λες και πάλευε να κρατηθεί στην επιφάνεια και τώρα εξουθενωμένο ψάχνει να κουρνιάσει οπουδήποτε μπορεί.

Τα μάτια κλείνουν ανά λίγα δευτερόλεπτα. Τα δάχτυλα πληκτρολογούν για ορισμένα λεπτά. Τα μηλίγγια χτυπούν στον ρυθμό της καρδιάς.

Πόσο παρελθόν κουβαλάς μέσα σου;  Μέτρα τους παρατημένους σε μια γωνιά εαυτούς σου εδώ και τώρα.

Ξυπνάς με τις ηλιαχτίδες να σε κρυφοκοιτούν, σαν μικρές δεσμίδες φωτός από φακούς τσέπης.